Kitabın özeti;
Sobasızlık, pencere camının yokluğu ve ekmeksizlik ile Türkiye'nin bağımlılığı arasındaki ilişkiyi çocukların gerçekten kavradıklarını sanmıyorlardı ama gün gelecek onlar ve geniş halk kitleleri, her yokluğun ana nedenini bağımlılıkta arayacaklardı, inanıyorlardı; bağımlılık zinciri kırılmadan sobaya, pencere camına ve ekmeğe kavuşmaları olanaksızdı. Ve milyonlarca insanın penceresinde cam yoktu ve ekmek istiyorlardı...
Sayfa 281Kitabı okudu
Çocuklar idareye karşı isyan bayrağını
kaldırdılar; bize de uyarı! Bugün milyonlarca insan, bu çocuklarla aynı durumda; onlar da soba, pencere camı ve ekmek istiyorlar, bu isteği iyi kavramalıyız."
Sayfa 279Kitabı okudu
O gün, yüreğinin ateşlere boğulduğu o gün, bütün ayrıntılarıyla kim bilir kaç kez, her ayrıntı, ayrıntının içinde yer alan en küçük bir kımıltı bile kaç kez aklında yenilenmiş, günlerce yeniden ve yeniden düşünmüştü onu.
Sayfa 215Kitabı okudu
PTT işçilerini, teknisyenlerini, tüm çalışanlarını düşün. Bunlar da aralarında karara varsalar, biz de çalışmıyoruz dese-
ler, kimse kimseyle haberleşebilir mi? Kimse bir yere telefon edemez, mektuplar gitmez, telgraflar çekilmez. Elektrik işçileri direnişe geçse, bütün şehirler karanlıkta kalır, elektrikle çalışan fabrikalar durur, işyerleri durur, her şey durur, sinemalar oynamaz. Fınn işçileri bayrak kaldırsa n'olur? Şehirler açlıktan kırılır. işçiler çalıştıkları bütün yerlerde, fabrikalarda
üretimi durdursalar n'olur? Hayatı felce uğratırlar çünkü hayatın anahtarını ellerinde tutan onlardır. Sen bu müthiş gücün
küçük bir parçasısın, çöpçüsün, öbürü bilmem ne fabrikasında işçi, öbürü bilmem nerede memur, ben falan köyde öğretmen... Senin anlayacağın çalışan insanlar kendi sınıflarının, kendi güçlerinin bilincine varacaklardır bir gün, örgütleneceklerdir. O bir devdir. O dev, demir yumruğunu kaldıracaktır
bir gün, mutlaka. Ne yazık ki o dev şimdilik uyuyor, uyutuluyor ahi ama uyanacağın günler uzak değildir."
Sayfa 153Kitabı okudu
Onlar size bunu telkin ediyorlar! işçilere, köylülere, tüm yoksullara bunu kabul ettirmek istiyorlar. Size diyorlar ki; siz küçük balıksınız, büyük balığa karşı gelmeyin sakın. Aman
ha! Büyük balığı kızdırırsanız, sizi yutar. lşte sizin kafanıza sokmak istedikleri budur. Amaçlan, sizi korkuyla umut arasında yaşatmaktır. Amaçlan, sizi sürekli yaltaklanan, boyun büken, muhtaç durumlarda, birbirinizden kopuk bırakmaktır.
Amaçları, sizi paniğe uğratmaktır, yıldırmaktır. Tavrınız kökünden yanlıştır. Bunları kızdırsan da, kızdırmasan da yaşamaları için seni beni yutacaklar, ezecekler sırayla ... Onların
insanca görünüm, şefkati, ağızlarından düşürmedikleri vatan memleket sözleri, millet sözleri, milliyetçilik sözleri hep yalandır. Amaçlan, kitleleri sürekli kandırmaktır, aldatmaktır. Büyük balık küçük balığı yutarmış, gösterilen örneklerde bile
insanlığınızı unutturuyorlar size. Biz balık değiliz, insanız, insan! Biz işçiyiz, köylüyüz, emekçiyiz, üreten ve yaratanız, balık değiliz, insanız. Beynimiz var bizim, gören gözümüz, tutan elimiz var. Biz, bütün çalışanlar ve çalışan kitlelerden yana olanlar birbirimize kenetlensek, birbirimize yapılan hepimize
yapılmış saysak, bunlar bizi ezebilir mi? Benim dişimi kırıp, bir başkasının tırnağını sökebilir mi? Bir başkasının kafasına,
kalbine kurşun sıkabilir mi? Biz çalışanlar, bana dokunmayan yılan bin yaşasın diyebilir miyiz? Diyemeyiz, dememeliyiz, ortada bir yılan varsa mutlaka hepimizi sokacaktır sırayla. Biz çalışanlar örgütlü ve birbirimize bağlı hareket edebilsek başımıza bunlar gelir mi?"
Sayfa 151Kitabı okudu
Deniz Gezmiş ve arkadaşları idam edilmişlerdi. Ozan Amca ve Ali Rıza dayısı ağlamışlardı. Çok etkilenmişti Mustafa. Hiç
tanımadıkları genç insanlar için neden gözyaşı döküyordu bu adamlar?
Sayfa 150Kitabı okudu
Tanıdıklarının hepsi de insan gibi yaşamak istiyorlardı, geleceklerinin güvence altına alınmasını istiyorlardı. Yaşadıklarında emekli aylığı alabilmek, sakatlık, hastalık durumlarında bakım, başlarını sokabilecekleri küçük bir gecekondu sahipliği, çocuklarını
okutabilme olanağı, hiç değilse aydı bir iki kez etli yemek, çocuklarına yılda bir kat elbise, bir çift ayakkabı, işe bir araçla gidip gelebilmek ve borçsuz yaşamak. ..
Sayfa 144Kitabı okudu
Sizler ki bu düzenin asayişini teminle görevli polisler! Bir suçsuza en ilkel metotlarla işkence eden sen, ona suçu kabul ettirmek için falakaya yıkan sen, hatta esrar bile içiren sen! lnsan haysiyetini hiçe sayarak en ağır küfürleri savuran sen! Dayak altında acizlikten kıvranan insanlar karşısında sadistçe zevk alan sen, acaba sen ne kadar namuslusun? Namuslu demek, vazifesini dürüstçe yapmak mıdır, yoksa suçu yapsın yapmasın
suçlu bulmak mı? Bazı kulüplerden avanta alıp onların rahatça kumar oynatmalarını sağlamak mı? Hırsızlara kan kustururken hırsızlık mal alan hurdacılara bile bile göz yummak, onlardan yolunu bulmak mı namusluluk?
Sayfa 108Kitabı okudu
Çöplük, heyecan veren derin bir hazinedir ... Yürek hoplatan sevinçler, umutlar, düşler yeşertir. Beklenmeyen şaşırtıcılıkta
şeyler bulacağı sanısı yüreklerinden hiç ayrılmaz çocukların...
Sayfa 28Kitabı okudu
Her ne kadar eşitlik yanlısı olma çabasındaysa da, kendi iradesini aşan durumlarla sık sık karşılaşır. Eşitsizliklerin sistemin kökünde olduğunu göremez ve her insan dürüst davransa haksızlıkların önleneceğini sanır.
Sayfa 10Kitabı okudu
"Ne istiyorsunuz?
Derdiniz nedir?
Neden isyan ediyorsunuz?"
Yılmaz Güney - Soba, Pencere Camı ve İki Ekmek İstiyoruz
Sayfa 191Kitabı okudu
Kanına karışanda mıdır,
aklını şaşırtanda mıdır mutluluk ?
"Özgürlük var, gidecek yer yok."
Sayfa 192 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
Her yeni gün binlerce muştuyla doluydu çünkü her yeni gün yeni bir şeyin öğretmeniydi.
Sayfa 145 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
"Bir derde çatacaksın/Çabuk atlatacaksın/Sonra dünya kahrını/Bir pula satacaksın."
Sayfa 75 - İthaki YayınlarıKitabı okudu