Sabitlenmiş gönderi
insan bekleyiş içindeyken, arzuladığı şeyin yokluğundan ötürü o kadar ızdırap çeker ki, bir başka mevcudiyete tahammül edemez.
you always let your emotions get in the way. that's the problem with you lorelai, you don't think.
Birbirimize anlatacak hiçbir şeyimiz ve her şeyimiz var. Ve aynı zamanda, o kadar da umursamıyoruz ki söylenenleri, olanları, aynı odada bulunduğumuzu bile unutabiliyoruz. Onu sevdiğimi söyleyemem çünkü duygularım yok ama hayattaki tek bağımlılığım olduğunu itiraf edebilirim…
Sayfa 30
Reader Follow Recommendations
Herkesin kendine göre bir paranoyası var. İklimden, saç renklerinden, el parmakları uzunluğundan ya da her neden kaynaklanıyorsa! Herkesin tercih ettiği bir ölüm var…
Sayfa 28
Bir kıza âşık olmuştum. Onu görmek için altı saat yol almam gerekiyordu. Bir sabah, treni kaçırdım. Âşık olmaktan vazgeçtim.
Sayfa 25
Benim adım Kinyas. Gün ağrıyor. Başım ağrıyor. İsmimi kendime ben verdim. Bitmeyen bir öfke ve bitmeyen bir mutsuzluğun ifadesi. Bütün insanlara kızgınım. Yaşadıkları için. Hayattan midem bulanıyor… Ateşle oynarım. Yeterince benzin ve karşımda oturan adamın ceketinin iç cebindeki çakmakla dünyayı yakabilirim.
Sayfa 25
..ölmek istiyordum… yalnız başıma o odada kalmaya ve onlarla karşılaşmaya, onlarla karşılıklı masada oturma fikrine katlanamıyordum… beni birilerinin aşağılamamasına katlanamam – herkes tarafından sevilmeye ihtiyacım var, aksi taktirde… aksi takdirde kendimi terk edilmiş, kovulmuş, dışlanmış, cesaretim kırılmış hissediyorum… biliyorum, bu çok aptalca… ama yalnızca sevildiği zaman yaşayabilirim…
Sayfa 19
Clarissa, Marion'un sokulganlık ve sevimliliğin altında aslında sorun ve tasalar yattığını; hatta etrafında sürekli somut bir sıcaklık ve içtenlik hissetme eğiliminin de altında, konuşup gevezelik ederek, saklamaya çalıştığı bir yalnızlığı, yalnız bırakılma korkusu ve huzursuzluğu olduğunu anladı. Hani tren durduğunda insan uyanıp da kimsenin kalmadığını görür ya, işte Marion da etrafında insan göremediğinde böyle hissediyordu. Kendini sevdirme arzusunun, yabancılarda sevgi aramanın altında aslında bu korku yatıyordu.
Sayfa 17
Marion herkesin ilgisini çekerken, Clarissa fark edilmiyordu bile -dürüstçe kendisine itiraf ettiği üzere- bu gayet normaldi, çünkü en içten hisler karşısındakine anlatılmadıktan sonra ne değer taşır ki; Marion herkese sevgiyle yaklaşırken, Clarissa'ya herkes saygılı ve mesafeli davranıyordu.
Sayfa 16
Hayatımın öyle bir dönemini yaşıyordum ki, hiçbir şeyi beklemiyor ve merak etmiyordum.
Sayfa 16