Sokrates bir şey bilmiyormuş gibi yapmakla insanları akıllarını kullanmaya zorluyordu. Cahil rolü oynayabiliyordu Sokrates -ya da aptal gibi görünebiliyordu. Buna Sokratik ironi diyoruz. Böylece Atinalılarin düşünüşundeki zayıflıkları açığa çıkarabiliyordu hep.
Sofistler az veya çok safsatayla sundukları gösteriler için para alırdı.Tarih boyunca gelip geçmiş daha nice "Sofist" vardır. Azıcık bilgilerinden dolayı çok memnun olan ya da aslında hiç bir şeyden haberleri olmayan ama yine de çok şey biliyormuş gibi yapıp böbürlenip duran o öğretmenleri ve ukalalari kastediyorum. Bu türden "Sofistlere" şu genç yaşında sen de rastlamışsindir. Oysa gerçek bir filozof Sofie, çok farklı bir şeydir, hatta bunun tam tersidir. Filozof aslında çok az şey bildiğinin farkındadır. İşte bu yüzden hep gerçek bilgiye ulaşmak için uğraşıp durur.
Çünkü ne kadar sularsan sula, bahçe toprağında kurbağa yetişemez.
Garip bir masalın içinde koşuşuyoruz Sofie. Ve gözlerimizin önünde harika bir yaratılış uzanıyor.
Sayfa 524
'Nedir yaşam? Bir delilik! Nedir yaşam? Bir yanılsama! Bir gölge! Bir masal! En önemli şeyin bile önemi yok, çünkü bir rüyadır bütün yaşam ...
Oysa Sartre insan özgürlüğünü bir lanet gibi görüyor ve bizzat böyle yaşıyordu. 'İnsan özgürlüğe mahkumdur.' diye yazmıştı. Mahkumdur, çünkü kendi kendini yaratmış değildir ama yine de özgürdür. Çünkü bir kez bu dünyaya atıldıktan sonra, yaptığı her şeyden sorumludur.
Sayfa 513
"Kadını. Kadın ancak bizim kültürümüz tarafından 'öteki cins' haline getirilmişti Beauvoir'a göre. Bu kültürde sadece erkek, özne olarak ortaya çıkabiliyordu. Kadın ise erkeğin nesnesi yapılmıştı. Böylece kendi yaşamına yönelik sorumluluğu da elinden çekip alınmıştı."
Bazen yaşını başını almış kişiler bile olmadık davranışlarda bulunup suçu 'Adem'e atarlar. Oysa böyle bir 'Adem' yoktur içimizde. Kendi davranışımızın sorumluluğundan kaçmak için uydururuz bunu.
İnsan özgürlüğü bize bir şeyler yapmayı, kendimizi gerçekleştirip 'özgün' ya da gerçek bir varoluş sürdürmeyi buyurur.
İnsan özgürlüğe mahkûmdur.
Bir senaryosu, hazırlandığı bir rolü ve ne yapacağını fısıldayan bir suflörü olmadan sahneye çıkarılmış tiyatro oyuncuları gibiyiz. Nasıl yaşayacağımıza kendimiz karar vermek zorundayız.
Yaratış ve Yaratılış
§
Niye ki bu bitmek bilmez yaratış
Yok olacaksa bir gün her yaratılmış.
...
Öyle güzelsin ki, dur , kal biraz!
Çağlar geçse silinmez
Yaşadığım günlerin izi .
Öyle büyük bir saadeti sezmekteyim ki
Şimdi tadına varıyorum en yüce ânın
§
Sayfa 480 - Pan YayınlarıKitabı okuyor
Varoluşunun bilincinde olan tek canlı insandır.
Sartre'ın deyişiyle, fiziksel nesneler sadece 'kendinde' vardır, insan ise 'kendi için' var olur. Yani insan olmak bir nesne olmaktan farklıdır.
"Acımaz olur mu hiç tomurcukların patlaması"
Sayfa 328Kitabı okuyor
Üç bin yılın hesabını göremeyen
Karanlıkta yolunu bulamaz,
Günü gününe yaşar ancak.
Goethe