"Sovyetler, dünya çevresinde yörüngeye ilk canlıları göndermeyi ve geri getirmeyi başardı. Bunlardan en ünlüsü ise albay Yuri Gagarin ve Sputnik idi. Soğuk savaş döneminde hızlanan uzay yarışı, ABD’nin ilk insanı aya indirmesi ile hız kaybetti."
Doğan Burda Dergi Yayıncılık - 1961
Aşk, bazıları için soğuk savaş,
bazıları için sıcak temastır.
Öyle bir yere geldim ki
Sıcak ve soğuk, aşk ve nefret, savaş ve barış
Üşümek ve sonra ısınmak gibi
youtu.be/xnc7dUEuQ8U,
Uzun bir kötü kararlar alma dönemi olan Soğuk Savaş sırasında ABD, "komünist olmama" gibi "çok zor " bir kritere uyan herkesle ittifak kurdu. Bu müttefiklerin çoğu düpedüz puşttu (bakınız: Latin Amerika'daki muhtelif diktatörler, Vietnam'da ardı ardına gelen kötü yöneticiler.) Bir de bu problem üzerine yeni bir problem çıkıyordu: Bu müttefikler genellikle ABD'nin pek de hayranı değildi.
Sayfa 147Kitabı okudu
İşte tarih böyle gözler önüne seriliyor. İnsanlar bir anlam örgüsü oluşturup tüm kalpleriyle buna inanıyor; ancak er ya da geç örgü çözüldüğünde nasıl da tüm bu hikâyeyi ciddiye aldıklarına anlam veremiyorlar. Soğuk Savaş çılgınlık gibi görünmeye başladı bile. Otuz yıl önce nasıl oldu da insanlar komünist bir cennete inandıkları için nükleer bir katliamı göze alabildiler? Önümüzdeki yüzyılda demokrasi ve insan haklarına duyduğumuz inanç da gelecek nesillere aynı şekilde anlamsız görünebilir.
Sayfa 159Kitabı okudu
Az Kalan Gölge
“İnsanlar çoğunlukla inanmayı seçer. Çünkü ‘red’ savaş gerektirir. İnanmak için teslim olmak yeterlidir.”
“İnsan yaşadığı histe esirdir”
“İnsan kendi garipliğini başkasından duyunca kendisinden korkmaya başlıyor. İnsana zaten kendi garipliği gariplik gibi gelmez ki. Başkasından duyar, başkasından öğrenir”
Garip, çok garip, fazlaca geren, çokça kötü hissettiren bir kitap okudum. Bu kitabın yetkinsizliğinden değil; bilakis kitabın yetkinliğinden... Kitabın hissettirmek istediği bu idi. Ama güzeldi. Korkarak başlamıştım, aralarda güldüm, çokça düşündüm, karamsarlaştım, gerildim. Korktum ama soru işaretleriyle bitirdim. Neydi okuduğum?
Gıpgri bir hava mi soludum, kapkara bir karanlığın içinde kendimi mi kaybettim, sarı ışıklarda yolumu mu şaşırdım, hayatımda herkes olmasına rağmen yapayalnız mi kaldım... Yoo yoo; hiçbir değil. Olsa olsa yapayalnız, soğuk bir evde, açlıktan ölmenin tefekkürünü yaşadım. Bilmiyorum...
Öyle yâ da böyle bitti. Güzel miydi? Değişikti. Çok şey diyerek anlatmak istiyorum ama susarak anlatmak, ancak kitabın hakkını verir gibi gibi... Bilemedim. O değil de... “Dünya çok netti. Kaybolmak imkânsızdı.” 
Az Kalan Gölge 
Güray Süngü
Truman Doktrini
12 Mart tarihi bir gündür. Bu, Başkan Harry Truman'ın Kongre'nin karşısına çıkıp "gündem dışı" bir konuşmayla Yunanistan ve Türkiye için özel yardım yapılmasını istediği gündür. Truman bu yardıma dayanarak Türkiye ve Yunanistan'ın komünist baskısına karşı direnç göstereceğine inanıyordu. Yaklaşmakta olan Soğuk Savaş'ta bir çeşit sınır işareti sayılan ve sonradan Truman Doktrini denen bu konuşma savaş sonu Amerikan dış politikasında yeni bir çığır açmıştır. Belki de bir rastlantıyla Truman Doktrini ile Amerikan petrol sanayiini Suudi Arabistan'ın zenginliklerine ortak yapan belge aynı günde imzalanmıştı. Bu anlaşmayla Amerika, Akdeniz'den İran Körfezi'ne kadar uzanan çok büyük topraklarda kendi varlığını kanıtlamış oldu.
