Ve Bir Haber Yoldaki
bir gün
geleceğim ve bir haber getireceğim
damarlara ışık saçacağım
ve sesleneceğim içerden:
ey sepetleri uykuyla dolu olanlar!
ne sen kalırsın ne hüzün
ne sen kalırsın ne hüzün
ne de bu yörenin halkı kalır
bir ırmak kıyısındaki kaygılı baloncuğa
ve geçip giden o kısa sevinçli ana yemin
hüzün de geçip gidecek
öyle ki sadece kalacaktır bir anı...
anlar çıplaktır
kendi anlarının sen tenine hüzün elbisesi giydirme sakın
sen değil aynaya, ayna sana dalmıştır
sen gülersen şayet o da gülecek hıçkırırsan şayet
ah ki dünya aynası neler eyleyecek!
senin düne ait dolabın doldu taştı hasretle, hüzünle...
ah yazık!
yarının yükleri ise hep keşke, keşke
bu anın kabı boştur ama
göğsün alanı kimi ağırlayacak
gam varınca yoldan, bu göğsün kapısını açma ona
Tanrıya sadece bir boyun damarı kadar yol kaldı
Tanrı varken
hüzne bu evin vaadini verme sakın!
~Sohrab Sepehri
… +324
Bizim işimiz belki de,
Nilüfer çiçeği ve çağımız arasında,
Hakikat şarkısının peşinde koşmaktır.
Sohrab Sepehri.
Canım Sohrap
Seslen bana
Senin sesin iyidir.
Hüznün o samimi sonunda yeşeren
Garip otun sesidir senin sesin.
Ben suskun asrın boyutlarında ben,
Bir sokağın metindeki tasnif idraki tadından daha yalnızım.
Gel ve yalnızlığımın ne kadar büyük olduğunu anlatayım sana.
Ve benim yalnızım öngörmezdi eskiden, surların gece baskınını
Ve aşkın biricikliği işte