Eskidenmiş sevdalar, delice sevmeler, yol gözlemeler. Bir haber getirir diye en iyi arkadaş sevgiliden ağac gölgesinde duvar dibinde beklemeler. Pırpır çarparken kalbimiz o köy çesmesi önünde su kapları dolup dolup taşarken heyecandan titremeler.Belki bir sokak köşesinde bir kere gözgöze geliriz diye saatlerce yol gözlemeler..Sesini duymak belki konusup gülüşürken arkadaşlarıyla . O sesi ve gözlerin hayaliyle sabaha kadar uyuyamamalar .Eskidenmiş çok eskiden..
"Çünkü geçmiş bir insanı kuran değil, yıkan şeydir. Daha doğrusu bir yandan kurarken bir yandan yıkar. Hep bir savaş hali... Kapısız penceresiz binalar, devrilmiş sokak lambaları, yerlerinden fırlatılmış kaldırım taşları, bir enkaz olarak insan hayatı. Evet, büyüyemedik ama çocuk da kalamadık. Birer enkazız yalnızca."
Sayfa 35 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
