Yazdığımız masalın
Çıkmaz sokak yolcularıyız.
İnsan insan olduğunu bileli
Hayvanları aşağılayıp
Kendini yüceltti.
Sayfa 139 - İletişimKitabı okudu
Kafamı arkama çevirmemle çocuğun kuyruğuma yapışarak çekmesi bir oldu.
"Hey ne yaptığını sanıyorsun sen? Kuyruğum çekiyorsun, farkında değil misin? Miyavvv!"
Ufaklığın eline doğru tısladım, pençe attım ama annesi hemen çocuğu kendisine doğru çekti.
"Pisst, ne hırçın kedisin sen öyle! Çocuğumu çekmesem tırmalayacaktı. Bütün hayvanların yetkililerce toplanarak barınaklara tıkılması lazım canım. Böyle başıboş olunca çocuklara saldırıyorlar. Hayret bir şey!"
Hem söylendi hem de ayağıyla beni iteledi. Ben inadına popomu daha sert koydum yere. "Gelsin kaldırsın cesareti varsa," diye geçirdim içimden. Kendi çocuğunun yaptıklarına bakmıyor bana akıl veriyordu. Sen önce ona, kedilerin kuyruğunun çekilmemesi gerektiğini anlat. Aslında hayvanları sevmeyen çocukları bir barınakta toplayıp eğitmek lazımdı.
İçimden söyleniyordum ama kızdığım şeylerin hepsini birkaç gün önce ben de yapmıştım. Böyle düşününce durakladım. Pişmanlık ve tanımlayamadığım değişik duygular içine girdim.
Sayfa 55Kitabı okudu
“Dini olsaydı hayvanların
İnsan olurdu şeytanları.
Türümüzün gidişi
Hırsının köleliğinde
Dünyayı tüketmesi.
Yazdığımız masalın
Çıkmaz sokak yolcularıyız.
İnsan insan olduğunu bileli
Hayvanları aşağılayıp
Kendini yüceltti.”
Sayfa 139Kitabı okudu
31. Gün 31. Konu 31. Hikâye
Kimse kırılmasın diye davranmaktan işime odaklanamı yorum. Berbat geçen günler yaşıyorum. Nasıl kendimi iyi hissedebilirim ki? Kış geliyor. Birçoğu için güzeldir beyazın donduruculuğu. Sıcacık evlerinde mutludurlar. Ben mutlu olamıyorum. Sokak hayvanlarının durumlarını düşünüyorum. Yiyecek bulmaları için onlara yardımcı oluyorum. Belli bölgelere yem bırakıyorum. Çok az kişiyiz bunu yapan. Her ev kapı önüne bir parça yemek koysa böyle bir sorun olmaz. Onların doğal yaşamlarını betonlaştırıp onları dışlayamayız. Sence de sevimli değiller mi? Evet öyleler. Sokak hayvanlarını sevdiğini biliyorum. Onları sevmesen bile onlara yardım edeceğini biliyorum. Onlar kalabalığın masumiyetleri. Soğukta bir kap yemek, saçakta bir kap su, hepsi bu. Hadi, pencereden dışarıya bak. Gözüne çar pan hayvanları gör. Yoksalar kapının önüne elinde yemekle çık. Geleceklerdir. Gelirler. İnsandan yardım beklerler. Onlar vahşi değiller. Vahşilik, onların hakkını savunmamak... Sen, onların hakkını savunmuyorsan bile onlara zarar verme. Biliyor musun, teşekkür ederim. Onlar konuşamaz. bunu yapacağın için sana Biz onların yerine konuşuruz. Teşekkürler.
Sayfa 99 - Halit BOZTEPEKitabı okudu
29. Gün 29. Konu 29. Hikâye
Çok yolculuk yaptım. Bu yolculuklarda bazen gittiğim şe hirler büyüyor, bazen terk ettiklerim.
İnsanları da öyle, bazen özleniyor, bazen de düşman oluyor. Betonlaşmanın büyüklüğünü kaldıramıyor sokak hayvanları.
Duygusuz büyütülen çocukların geleceği bile belirsizliğini koruyor. Herkes aynı şarkıyı söylüyor. Kimse dinlemek istemese de duyulan şarkı hep aynı. Geçim...
Sayfa 95 - Halit BOZTEPEKitabı okudu
Dışlanmanın yeni biçimleri var doğru. Toprak beni dışladı, insanlar beni dışladı, hava, su, sokak hayvanları ve siyasi partiler. Hepsinden dışlandım. Hiçbir şey yapmadan. Sadece kendim olarak. Burada doğup büyüdüm ama toplumun benimle konuşmaya başladığı ilk andan itibaren duyduğum tek bir şey vardı: Benim bütün doğru zannettiklerim yanlıştı.
Sayfa 18 - Yapı Kredi Yayınları 10. Baskı (2023)
