Her geçen gün ekmeği daha pahalı alıyoruz. Ev kiraları daha pahalılanıyor. Vergiler biniyor.
Sayfa 63
Yalnızım belki. Belki de şaşkınım. Belki de ne yapacağımı bilmiyorum. Fakat kötü değilim. Sadece, yaşamak zorlaşıyor ve birçokları gibi, "bir dümenini" bulamıyorum.
"Ömrümüzü bir suç gibi ayarlamadık mı Ağır bir hüküm giyer gibi öleceğiz."
"Tabutum ağır mı? Ağır tabii! Yalnız ben yokum içinde. Veremim, sıtmam, en önemlisi, mutluluk hayallerim var. Askerlikten terhis olduğum gün var. Korkunç bir alışkanlıkla, ciklet çiğneyen bir kadın var. İlk çocuğum doğuşu, bütün çocuklarımın ölüşü var. Tabutum ağır çekiyor. "
Sayfa 208Kitabı okudu
Ne yapmışım? Canım ne istemişse, onu. Ama canımın istediği, herkesin istediğine uymamış.
Sayfa 96Kitabı okudu
Herkes nasıl mutlu olur? Lâf mı bu? Mutlu olmak, yakınmakla yetinmesini bilmek demektir.
Sayfa 33Kitabı okudu
Herkes başkasının hayatına düzen vermeye kalkışıyor, diyordu. Kendi mutluluğunu kurmak, sanki başkalarını harap etmekle mümkün.
Sayfa 110Kitabı okudu
Yaşın ne önemi var? Mesele yaşananda...
Sayfa 125 - Türkiye İş Bankası
Okuyamasa da değer verip saygı gösterirlermiş..
"Osmanlı aydını da kitaba saygı duyardı. Sokaktaki cahil adam ise gördüğü yazılı kâğıdı yerden kaldırırdı.."
Çünkü: Siz belki bilir, belki bilmezsiniz; aslında en çok yaşayanlar, ölülerdir.
Sayfa 172Kitabı okudu