Hiçbir vakit tamamlanmıyor aşklar, yolculuklar, kıskançlıklar ve acılar...
Yere ait olmaktan çok göğe ve sonsuzluğa ait bir hergeleyim…
Heyt be! :))
Rakı içimize uşak diye girer, bir kadeh, bir kadeh daha, bir daha, bakarsın kral olmuş, asıp kesiyor. Hop! Bakarsın biz de mareşal oluruz.
— Ya ben Hasan?
— Sen dünyasın, sevgilim.
Sonrası boşluktu işte, boşluk, boşluk, boşluk! Büyün gün boştu; yapacak hiçbir şeyi ve gidecek hiçbir yeri yoktu. Sokaktaki insanlar onu görmüyor gibi davranıyorlardı.
Sayfa 139 - Doğan KitapKitabı okuyor
