Bazı acılar tarif edilemez.
Kelimeler yetmez tarif etmeye,
Boyalar yetmez çizmeye,
Nefesler yetmez anlatmaya,
Ve son olarak kalpler de yetmez anlamaya.
Günlüğüme hep şöyle yazdım:
"Şimdi ben bu acıları üzgün, bazılarını ağlayarak yazdım ya, bana göre o anlar en kötü anlardı. Lütfen gelecekte gül bunlara. Gül ve ne günler atlatmışım be deyip geç. Çünkü ben bu satırları sen bir daha hatırlayıp üzül diye yazmıyorum. Bu gülüşü nasıl kazandığını hatırla ki daha içten gül diye yazıyorum."
Reader Follow Recommendations
"Yapmaman gerektiğini bilerek yaptıysan seni asla affetmem."
"Ama ben seni affetmiştim..."
Sidelya çiçeği tekrar paylaştı.
güler misin bir çocuk gibi?
mutluymuş gibi yalanlara.
artık iyi gelmiyor bak yarama..
Beni anlamadın demeyeceğim. Beni anladın. Zaten en dayanılmaz acı buydu. Sen beni anladın. Anladığın halde canımı yaktın...
Frida Kahlo
+Kelebek gibi olmalısın
- Peki, o nasıl oluyor?
+Dışı güzel, ama yakalaması zor.
Sidelya çiçeği tekrar paylaştı.
“Dünya bize yalnızca kötü olanları sunduğunda, seçenekler hiçbir zaman bir seçim gibi görünmez.”
"Vereceğim sır çok basit: İnsan ancak yüreğiyle baktığı zaman doğruyu görebilir. Gerçeğin mayası gözle görülmez."
~
"Ben onu anlıyordum. Yanlış yaptığında bile anlıyordum. Onu sevdiğim için anlayacak bir sebep buluyordum. O da öyle yapar sanmıştım. "
"İnsan gün batımını en çok hüzünlü olduğunda seviyor."