Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.32
Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan hakkında yazılmış oldukça detaylı bir hayat hikayesi. Sadece onunla ilgili de değil. Ülkenin dış politikasından 17 Aralık operasyonuna, Soma maden kazasından Oda TV davasına, Ergenekon'dan Deniz Feneri'ne kadar pek çok konu detaylı bir şekilde ve farklı bir bakış açısıyla anlatılıyor. Bu tarz kitapları sevenlerin mutlaka okuması gerekenlerden.
21. yüzyıl Türkiyesinde Soma'da 301 maden emekçisini, daha fazla para ve daha az insan yaşamının önemsenmesi yüzünden kaybettik.
Üretim araçlarına sahip olmayan insanlar, emek güçlerini satarak ya da kiralayarak geçimlerini sağlarlar.
Kapitalist sistem ise para biriktirmek ister ve bu yüzden emeğin karşılığından hep daha azını verir. Böylece artırdığı para, hep kendinin daha da zenginleşmesini sağlar.
Bu eşitsizlik üretim araçlarına sahip olanlarla olmayanlar arasında böyle sürüp gider.
19. yüzyıl Fransasında geçen bu roman işte bu gerçekliğin en vahşi örneklerinden birini, madenciler üzerinden ele alıyor.
Romanı okuduğunuzda asıl insanı şoke eden, 19. Yüzyıl vahşi kapitalizminin 21. Yüzyıl Türkiyesinde aynen uygulanıp, halen insanlık onuruna ve yaşamına olan kastın değişmediğini gördüğünüzde oluyor.
Bir tarafta 17-25, bir tarafta cemaat.
Bir tarafta ayakkabı kutuları, bir tarafta cızlavet.
Bir tarafta Bilal. bir tarafta Berkin.
Bir tarafta Ak Saray, örtülü ödenek, bir tarafta Soma, Ermenek.
Askere hapse tık, polisi hepse tık.
Hakimleri sürgün et, savcıları meslekten ihraç et.
Bir tarafta PKK, bir tarafta IŞİD. (s.331)
Güler misin? Ağlar mısın? gibi bir kitap olmuş. Bu kadar da olmaz derken rezillik bin kat daha artmış. Sonumuz hayır olsun!
Yazar kitabın önsözünde kendi kalitesini açıkça belli ediyor. Önsöz kullandığı dilin yetkinliği de elverdiğince kendi anlatımı doğrultusunda yaşadığı dönemi güzel bir şekilde irdelemiş. Önsöz bana Amerika'nın Gizli Tarihi adlı belgeselini çağrıştırdı.
Yazar kendi oluşturduğu dünyasını kitabın ilk sayfalarında sade ve akıcı diliyle sizi yormadan anlatmış. İnsanları kategorileştirmek amaçlanmış, bu doğrultuda önceden belirlenmiş rollerini yerine getirmek için insanlar fabrika ortamında kuluçkadan çıkartılmış. Böylelikle sadece kategorilerin belirlendiği özellikleri barındıran standart, tektip toplum oluşturulmuş. Aşama aşama, en ince ayrıntılarıyla insanın nasıl üretildiğinde yetişkinliğine kadar hangi koşullar altında ne tür deneylerden geçirilerek topluma kazandırıldığını detaylıca anlatmış. O aşamaları okuduğumda oldukça şaşırdım, bende zaman kavramı kayboldu :). İster istemez Aldous Huxlex'in zekası karşısında şapka çıkartıyorsunuz...
Bir de soma kavramı var ki ( mutluluğun tabletler halinde sunulmuş hali) günümüzde de türevleri bulunan.... üzerinde bolca tartışılması gereken konu!
Üretilen insanların eğitim aşaması Klasik şartlanma esasına dayandırılmış. youtube.com/watch?v=kISEjxy... bu linki izlerseniz gözünüzde şema olarak belirecektir.
Bu dünya dışında -elverişsiz iklim, zayıf doğal kaynaklar nedeniyle uygarlaşma sağlanamayan yer- yetişen vahşinin bu yapay ortama götürülmesiyle başlayan serüvende kendinizi kitaba iyice kaptırıyorsunuz.
1984 ve henüz okumadığım BİZ kitabını sevmişseniz bu kitabı her türlü seveceğiniz aşikar. Keyifle okumanızı dilerim...
bu kitapta dikkatimi en çok çeken şey iyisiyle kötüsüyle insani duygularımız alındığında hayatın ne kadar da kuru kaldığı oldu. yeterli bir refah seviyesinde güvenli bir hayat fakat bu kadar. ne aile, ne sevgili, ne de inanç! öfkelenmek, acı çekmek bile aslında bir nimet ve bu nimetler ellerinden soma karşılığı alınmış. yapay bir dünyada hapsolmuşken robottan ne farkımız kalır ki!
Kitap baştan itibaren madende çalışan işçilerin zorlu yaşam mücadelesini hissettiriyor kitabı okurken yeraltında aslında insanın ne kadar çaresiz olduğunu insanın yüzüne yüzüne vuruyor.Karanlıklarda geçen bir ömür.Özellikle ülkemizde yaşanan Soma faciasından sonra çok daha farklı bir anlamı var kitabın.Bir kömür için bir ömür verenlerin hikayesi.Özellikle onca acıya rağmen hem kitapta hem gerçekte olduğu gibi zenginlerin hiçbir şey olmamış gibi aynı hamam aynı tas yaşamları hiçbir önlemin alınmaması insanların yaşamlarının hiçe sayılması insanı ister istemez isyan ettiriyor.Tek umutsa yazarın söylediği giibi "Maden işçileri, yeraltındaki tohumlardır; Fakat yeni bir cemiyette toprak üstüne çıkacaklar ve meyvelerini vereceklerdir".Kitabın eksi yönüyse bana göre biraz ateistçe yazılmış gibi geldi. Dini kullanarak sömürerek bi yerlere gelen insanlar yüzünden inançlarını reddetmek pire yüzünden yorganı yakmaktan farksızdır.İnsanı yaşatan inançlarıdır bana göre ama inançtan kastım din adına söylenen herşeyi kabul etmek değildir tam tersi din sadece Allahla kulları arasında olan bir şey olmalıdır.Bu yüzden bana göre olması gereken dini reddetmek yerine dini kullanan insanları reddetmek gerekir.
Zor koşullardaki maden işçilerinin yaşam mücadelesini ele alan bu başyapıt günümüze de ayna tutmaktadır. Zola nerden bilebilirdi dönemin Fransa'sı ile günümüz Soma'sına ışık tutacağını...
556 syf.
10/10 puan verdi
Emile Zola kalemi harika, dili anlatımı o kadar hikayenin içine girip olaylara müdahil oluyorsunuz ki bir maden işçisi kadar acı çekip, üzülebiliyorsunuz.
Bu kitap açlığın, yoksulluğun, kadın - erkek, yaşlı - genç demeden hepsi atalarından miras kalma bu işi canları pahasına yapmalarına rağmen karınlarını bile zor doyuran ailelerin hikayesi. Canlarını tehlikeye defalarca atmalarına rağmen yeri geldiğinde arkadaşlarını kurtarma pahasına bir dakika bile düşünmeden yeraltına inen insanların, kazançları az sayıları çok ailelerin dramı, tereyağlı ekmek yediklerinde kendilerini tok sayan, çocuklarına daha fazlasını verebilmek için tokum diyen ana babaların, emektar dedelerin hikayesi...
Sonra aralarında biri çıkıyor, daha fazlası hakkımız karnımızı bile doyuramaz hale geldik diyor ve grev başlıyor, olaylar başlıyor, ölümler başlıyor...
İşçi - İşveren arasındaki ayrımcılığı tüm hatlarıyla ortaya koyuyor yazarımız, ve o küçücük ayrıntı bambaşka pencereden bakmanızı sağlıyor bir anda gözleri doymayan, kazandıkça daha fazlasını isteyen ocak sahipleri, müdürler bu fakirlerin anlamadığı bir şey vardı, paraya sahip olmak her şey değildi, eşin sevgilinin, fütursuzca sevişmenin kıymetini bilmiyorlardı, varları yokları para kazanmaktı, oysa karınları toktu yatacak evleri de vardı daha ne istiyorlardı, işçileri anlamak çok zordu...
13 Mayıs Soma Faciası'nın yıldönümü ve bugünlerde bitirmiş olduğum bu kitap daha da burktu içimi...
İyi okumalar dilerim.