her gün bir santim daha uzayarak uyandım
sanki devamlı suya eklenen su gibi...
başladığım noktaya dönüş yolculuğumda
hep çıplak vardım...
bir derin nefesle çıkıp yola
boş ciğerlerle sona vardım...
vardım her gün bir santim daha uzayarak
rüyalarımın son başlangıç noktasına
yanyana dizilmiş her noktayı birleştirip adımladım
ayaklarım çıplak vardım...
sonuna getiremediğim ne varsa her şeyin başında
hepsi arkamda sıra sıra
burunsuz ayaksız elsiz su gibi eklentisiz
uruktan bu yana duyduğum sesler gibi
sana çıplak vardım...
bir santim uzun bir yol belki bir karınca için
belki beni sürekli geren bir kol
yahut içine çektiği kirli sudan ağırlaşmış bir sünger
böyle böyle birleşerek böyle böyle kurarak
bir yere vardım...
vardım hep
durmadan yorulmadan bazı yanlış bir sona
ondan sonra ondan sonra
bazı yanlış bir sona
sonra bir santim daha vardım
olsam olsam bir santim daha uzardım...
sendeyim ben,
gözlerini çevir bak,
geçeceğin her menzil ben
ve ben varacağın son durak..
Cahit Zarifoğlu
H.Ö.
Verecek son nefesimi dökerken toprağa, son gördüğüm kişi ol istiyorum.
Yetmiş yaşında olsam da kucağında son kez çocuk olmak istiyorum.
Yarını bilemem ama hayatımın final sahnesinde gözümün göreceği son manzara olmalı gözlerin.
Davy Jones - Karayip Korsanları
Davy Jones bir zamanlar normal bir korsandı, her korsan gibi denize aşıktı. Denize aşık olduğu gibi, denizin tanrıçası Calypso'ya da aşıktı. Calypso, Davy Jones'un aşkına karşılık vermeyi kabul etti ancak bir ilişki yaşayabilmeleri için bazı şartları yerine getirmesini istedi. Calypso, Davy Jones'u ölümsüz kıldı ve ona bir görev
Tek başıma başaramadığımı anlayacak kadar çok mücadele ettim . Beni son kez kurtar Allah’ım.
Deneme
Bir eşikteyim; somut değil, soyut. İğrenme, nefret etme ya da delirme arasında bir yerdeyim. Gerçi hiç sağlıklı bir ruha sahip oldum mu, bilmiyorum. Ruhum incinmeye başladığı günden beri eski sağlığına kavuşamadı. Az bir berraklıkla hatırladığım o zamanlar, rüya gibi. Hafif bir uykuda görülen rüya gibi. Öylece iki yüz yıl hareketsiz durup bunu
Sevildiğimi sandığım kalpte, misafir bile olamamışım. Bu da benim aşka son kanışım olsun.
Seni düşünüyorum, sürekli düşünüyorum; ama sonra sen yok oluyorsun, zihnimde uçuşan kabarcıklar gibi. Birlikte geçirdiğimiz mutlu günler, gülüşlerimizi unuttum. Seni son gördüğümde, benden, en çok kendinden umudunu kesmiştin. Her zaman beni dinledin, ama acılarını belli etmedin. Seni en son görüşüm böyle olmamalıydı; seni çok özledim, sadece fotoğraflarla yetinmek zor.
Birlikte üstesinden gelirdik, sen benim acılarımı yüklenirken şimdi bana daha fazla acı veriyorsun. Beni bu şekilde bırakmanı aklım almıyor. Sen olmayınca acı çekiyordum, hayatıma girdin ve beni iyileştirdin; sonra çıktın ve çöküşüm için zemin hazırladın.
Seni hatırlamak istiyorum ama gözümün önüne gelen tek şey, solmuş yüzün, sallanan ip ve yere düşmüş bir sandalye. Seninle birlikte yeşermiştim, sen gittikten sonra soldum. Bir daha hiç yeşermemek üzere.
#Sümeyye, 9 Mayıs
Sadece sevilmek değerli olduğumu hissedebilmek istemiştim..Hep mi aynı son ya niye hep üzülen,yarı yolda kalan ben oluyorum…
Son iki yıldır tüm şifaları doğada arıyorum o kadar çok bitki araştırdım ki ne ne için hangisi ne işe yarar bir sürü bilgi edindim. Hatta yıllarca genelde kullanılandan farklı isimlerle adlandırdığımız bir sürü bitkinin faydalı bitkiler olduğunu öğrendim en güzeli de buydu zaten. Gördüğüm her bitkinin fotoğrafını çekip aratıyorum, soruyorum artık bu nedir diye keyifli de bir aktivite oluyor..
bir tren camından dünyayı gördüm
haline üzüldüm.
sus, konusma!
sözler kimin umurunda?
son bir öpücük yeter
açık yaralarıma belki
sen umutsuzluktan sessizsen
hem zaten her zaman kaybettik
sen ve ben.