Bu kitapta adamimiz Aeron yani Gazap geçmişte yaptığı yıkımları unutmamak için bütün vucudunu yıkım resimleriyle donatmış. Her yerini yuzu bile dahil. Danika yi oldurme emri werldigi zamanlarda tabi bu kisimlar dier kitaplrda var. tutsak oldugu yerde Legion ile karsilasyr. Legion Aeron'un kizim diye sevdigi kucuk iblisi. Iblisi ole dusunyr mu hayir. Aeronun etrafnda bir melek dolastigi icn yaklasamiyor. Aeron da hissedyr ama goremyr tabi ki. Bir gun yaşadıkları yerin yakınında bir kız göruyor. Kız yürüyemiyor ve sürekli düşüyor ama azimle devam ediyor. Kızımız Olivia. Olivia'nın asıl görevi Aeron'u öldürmek ama onu izlediğinden beri Aeron'a karşı birşeyler hissediyor. Onu öldürmeye karşı çıktığı için cennetten kovulmuş ve düşmüş bir melek. Kanatlarını bile kaybedyr. Ama dünyada yaşaması çok zor. Meleklern basi 13 gun sure veryr. Kalan zamanını ise Aeron'la geçirmek istiyor. Aeron ise Olivia'dan kurtulmaya çalışıyor. Ama aralarındaki çekim ister istemez onları birbirine bağlıyor. Bu sırada umut iblisi Galen'in yönettiği Avcılar dört büyük kutsal emanetten biri olan Görünmezlik Pelerinini buluyor. Efendilerin o pelerini bulması gerekiyor. Sonlara doğru olaylar öyle bir yere geliyor ki şok oluyorsunuz. Yazar her kitapta olduğu gibi bu kitapta da bizi ters köşeye yatırıyor. Yani yazar oyle sonlar yazmis ki surekli agzim acik kaliyor. Helal olsn walla her kitabi baska guzel ve etkisi altina aliyor. Kaldi cevrilen son kitap Yalan iblisi Gideon ;)
2015 yılını Şempanze Çocuklar ile kapattım.
Kitabın isminin neden Şempanze Çocuklar olduğunu başta anlamamıştım, merakım kitabın orta kısımlarında son buldu:
Swaziland'da aile içi veya dışı tecavüz oldukça yaygındır. Nüfusun %35'i AİDS pozitiftir. Hal böyle olunca gayri meşru çocukların sayısı da epey fazla. İstenmeyen bu çocuklardan kurtulmak için genelde vahşi doğa tercih ediliyor. Ormana bırakılan bebekler ya ölüyor ya da maymunlar tarafından yetiştiriliyor. Ormanda araştırma yapan ekipler bu vahşi çocukların bazılarını buluyorlar. Evet, hepimizin bildiği Tarzan'ın hikayesini andırıyor bu bize. Keşke film/animasyon/kurgu olsaydı okuduklarım ancak ne yazık ki gerçek.
İsviçre tarafından yürütülen bir yardım organizasyonuna gönüllü olarak katılan yazar Swaziland'te yaşadığı gerçek olayları aktarıyor bizlere. Ülkenin içler acısı ahvalini öyle güzel dile getirmiş ki neredeyse her satırını alıntı yapma isteği duydum okurken.
Açlığı, sefaleti, yerlilerin kendi ülkelerinde köle oluşunu, her an her dakika tecavüz tehlikesi ile karşı karşıya olan çocukları, AIDS'in yaygın bir hastalık olmasına karşın halkın bu konudaki cehaletini, yardım organizasyonu adı altında kara para aklayanları veya zimmetine para geçirenleri, halkı açlıktan kırılırken zenginlik içinde yüzen ve 13 karısı ile partiler veren Kralı ve dahasını harika bir dille sorgulamış, yermekten çekinmemiş Riccon Doğan.
