Bir günümde sen vardın yine sancılarla ağıt yaktım!
Bu günümde yalnızım Rabbim yalanlara kandım ben…
Bir şarkı yaptım dostum oldu arkasından ağlayandım,
Ve bulandım duygularla arkasından kalbe kilidi bağlayandım.
Anlatılmaz bir gecemde karanlık gökyüzüm var,
Evde romantik bir hava dışarda aç yatan var.
Söz veripte tutamadın mı geçmişe dönenmi
"Kalbinin atışını son duyduğumdan bu yana 5864 gün geçti. Bunun kaç saat, kaç dakika olduğunun farkında mısın? Şarkı söyleyemeyen bir kuşun, açamayan bir çiçeğin ne kadar yoksul olduğunu, sudan çıkan balığın sefaletini bilir misin?"
Şu ölümlü dünyada insanın yalnızca iki buçuk dakikası vardır:
Biri gülümsemek için,
biri acı çekmek için
ve yalnızca yarım dakika sevmek için.
Çünkü sevmeye ayrılan bu son dakikanın ortasında ölür insan.
Dünyadaki hayatının son gününde Sue'ya "Her şey çok güzel olacak. Açıdan huzura gidiyorum. Bir gün yine birlikte olacağız" demişti.
Sayfa 234Kitabı okudu
Atatürk'ün Adalet'i...
Yaşlı kadın yatağından kalktı. Sabah ezanının insan ruhuna huzur veren sesi oda içinde yankılanıyordu. 88 yaşından beklenmeyecek bir çeviklikle pencereye doğru yöneldi. Pencereyi açması ile birlikte odaya ezan sesi ile birlikte baharın güzel kokusu ve kuş cıvıltıları doluştu. Penceresinden gözüken Kurtuluş Parkına bakarak
SON DAKİKA : Yoğun istek sebebiyle karamsarlık tatil edilmiştir. Hadi içinizden şu anda geçen birer cümle yazın, sonra 2 sayfa kitap okuyun ve yatın ....
ben başlatayım;
sonra dedim ki; iyi ki 1k var, burada dostlar var artık....dostlar...
Şikayetim var arkadaş... Rahatsızlık duyuyorum! 1000kitap'a giripte alıntılara bakmak istediğimde sayfalar dolusunca aynı okurun alıntılarını görmekten son derece rahatsızlık duyuyorum.. Takip ettiğim okurların paylaştıklarını zaten anasayfamda görebiliyorum, fakat takip etmediğim okurların paylaştıklarını iletiler http://1000kitap.com/iletiler ve
Son gördüğüm halüsinasyon da, kantinden aldığım ve epeydir açık zeytinleri yedikten sonra olmuştu. Deneme yapmaya karar verdim ve buzdolabını açıp, plastik ambalajı içindeki zeytinlere uzanıyordum ki, açık kısmının bir bölümünde matlaşmış olmalarına mukabil, diğer kısımda zeytinlerin yağ dökülmüş gibi ve pırıl pırıl olduklarını gördüm. Evet; yine ben yokken koğuşa girmişlerdi. Bir parça ekmekle 5-6 zeytin tanesini ağzıma attım; ve yutmamdan, 5-6 metre ötedeki bahçe kapısına gidene kadar, tesiri hissettim. Bahçeye çıkmaksızın bir sigara yaktım ve o ânda karşı duvarda, açık arabalara binmiş geçen silâhlı askerleri silüet hâlinde gördüm. Sonra, deforme insan suratları falan filân. Duvarda, başkasının alelâde olarak göreceği tabiî veya kasden atılmış çizgilere, hayâlim kolayından suret giydiriyordu; ama benim irade ve isteğimle değil. Şuurlu bir şekilde, etkilenmeden öyle seyrettim. Birkaç dakika sürdü.
Bahçeye adım atmıştım ki, şöyle bir durum: Yarı belinize kadar denize girdiğinizi düşünün. Dalganın gelişi ve çekilişi boyunca, siz de ritmik bir şekilde öne arkaya salıncaklanıyorsunuz. Gözünüzü yumun. Gözünüz yumulu da olsa, denizde olduğunuzu yaşıyorsunuz ve tahayyülden fazla, denizi görüyorsunuz. Şu ânda oturduğunuz yerde gözünüzü yumun; çevreden sizde ne var? İşte öyle. Fakat benim anlatmak istediğim, bu hâlden fazla ve şuur kaybı olmadığı için gerçekten eksik bir görüş. Evet; bahçeye adımımı atar atmaz, dalgalı bir suya girdim. Suyun geliş gidiş ritmi içinde, bir-iki adım öne, bir-iki adım geriye, salınıyorum. Burası, bahçe olduğunu bildiğim için havuz diyorum, ama yaşadığım, deniz…
