Faydası olmayan pişmanlıklarla
Gözlerden akan yaş taneleriyle
Kuruyan toprağa can versende
Faydası olmaz son pişmanlığın
Giden gitmiş, biten bitmiştir...
Köy enstitülerini savunanlar buyrun bakalım.
Aşağıda gördüğünüz kız ve köy enstitüleri hakkında konuşacağız inşallah. Günümüzde hâlâ köy enstitülerini savunan müslüman insanlar görüyorum ve hayret ediyorum. Senin dinine karşı suikast olan ve mazlum, savaştan çıkmış yorgun insanların beynini yıkayan bir okul sistemiydi. Evet tarım sanayi inşaat vb. Dersleriyle o dönemin ve dönem şartlarının
İşte Şemsi Tebrizi’nin Aşk romanında geçen 40 kuralı.
31. kural : Hakk’a yakınlaşabilmek için kadife gibi bir kalbe sahip olmalı. Her insan şu veya bu şekilde yumuşamayı öğrenir. Kimi bir kaza geçirir, kimi ölümcül bir hastalık, kimi ayrılık acısı çeker, kimi maddi kayıp… Hepimiz kalpteki katılıkları çözmeye fırsat veren badireler atlatırız. Ama kimimiz bunda ki hikmeti anlar ve yumuşar; kimimiz ise
Günaydın. Geride bırakmak ne zor. Bir yeri terk etmek ya da birini, küsmek, görüşmemeye çabalamak değil; geride bırakmak. Varlığını hiç olmamışçasına yok etmek. Ne zor. Calligarich, "Ama hep böyledir işte, yaşam boyu tanıştığımız değil, geride bıraktığımız insanlardır bizi biz yapan," der. Geride bıraktıklarımıza da şükür sevgili okur.
Hazırladığım ''Son yanlızlık' adlı şarkı Söz: İ.Emül
youtube.com/watch?v=sxA9rRb...
Gözyaşlarımda yitip
Giden rüyalarımın ardında kaybolan
Umutlarım Geri gelmeyecek gibi
Karanlık gecelerde yalnızlıkla boğuşurken
Umutlarımı saran bir kırılganlık hissediyorum
Yalnızlık kavramı İçimde derin bir sancı
Her adımda büyüyor bu acı veren yanlışlık
Kırık dökük hayallerim gözlerimde
Kalbimdeki yara sessizce kanıyorum köşemde
Gurbet değil bana acı olan Kalbimdeki boşluk
Bazen o kadar derin'ki eş dost içinde
Sessiz Gemi
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Rıhtımda kalanlar bu seyahatten elemli,
Günlerce siyah ufka bakar gözleri nemli.
Biçare gönüller! Ne giden son gemidir bu!
Hicranlı hayatın ne de son matemidir bu!
Dünyada sevilmiş ve seven nafile bekler;
Bilmez ki giden sevgililer dönmeyecekler.
Birçok gidenin her biri memnun ki yerinden,
Birçok seneler geçti; dönen yok seferinden.
Yahya Kemal Beyatlı
Şairlerin sözde sevgileri-1
“Piraye,konser vermek için yurtdışına giden eşini bekliyor(24 yaşında+çocukları var)
Nazım ise çocukluk aşkından ailesi nedeniyle ayrılmış,istanbula gelmiş…
Kardeşinin arkadaşı olan Piraye ile tanışıyor ve görür görmez aşık oluyor.Bir yıl boyunca peşinden koşuyor,ama en sonunda Piraye kabul ediyor ve evleniyorlar.Eski eşini resmen ortada bırakıyor
Gitmenin ekseriyetle iki yönü vardır. Biri neşe, umut, heyecan taşır öteki daima keder. Mevsim Yenice bir başka öyküsünde tam da bundan bahseder: "Nereye gideceğini sormuyorum. Çünkü ikimiz de biliyoruz; gitmek gitmektir, neresi olduğunun önemi yok." Bazen sadece gitmek gerekir sevgili okur. Önemi yoktur varılacak yerin, giden için de