Kemal'in 7 düvele kafa tuttuğu en güzel ülkü..
Gamzelerin, gözlerin, zülüflerin... Bir nefes daha bağışla ki tanrım bu güzelliği az daha seyredeyim. Bu koku , bu bakış ve işte bu, işte tam da bu gülüş... Öyle bir gülüş ki güneşten kararmış mutlu bir çoban yüzü, aşk ile dağlanmış bir ozanın yaktığı en güzel türkü, Karun'un hazinesine açılan son kapıdaki altın sürgü, küçük bir köylü kızın parmağından hiç çıkarmadığı anasından yadigar bakır yüzüğü. Kemal'in vatan diyerek kurduğu, uğruna yedi cihana kafa tuttuğu o en güzel ülkü.
Onur Akıncı Birlikte Yanalım isimli öyküden
Bi' güldüm bi' güldüm, anlatamam...
Mizah: Gülmece.
Gülmece: 1. isim Eğlendirme, güldürme ve bir kimsenin davranışına incitmeden takılma amacını güden ince alay, mizah, humor.
2. isim, edebiyat Gerçeğin güldürücü yanlarını ortaya koyan edebiyat türü, mizah, ironi.
Türk Dil Kurumu'na göre mizah, insanları güldürmeye yarıyor. Münip Koruyan'a göre
Son Gülüş isimli öyküden
Yaşamı birbiriyle çelişen iki farklı yön kazanmıştı. Gündüzleri harıl harıl çalışmak, geceleri istirahat edip huzur bulmak. Hem de özel bir tarzda "suskunluk koşkü"ne sığınmak. Oraya bu ismi o vermişti. Çünkü orada konuşmak yasaktı. Geceleri belirli saatte ikinci bir şahıs bir gölge ya da ruh gibi ona işleyince, kendi felsefi düşüncelerine dalıyordu.
Sayfa 98 - ykyKitabı okudu
