Bu insanoğluna hiç güven olmaz, hiç boş bırakmaya gelmez; her an, saçma bir sebeple birbirlerini sevmeye başlayabilirler. İçlerine Tanrı koymuş çünkü bu duyguyu, ne tezgâhlar kurarsak kuralım, bir bakıyorsun, birbirlerini affetmişler, bağışlamışlar, gözyaşları içinde sarılıp ağlaşıyorlar.