Son Satırlarım
Son defa çekiyorum yokluğunu içime
Ve de son satırlarımı yazıyorum sana
Üstümde dinmeyen bir kahır
Yürüyorum ne idiği belirsiz yollarda
Çiseliyor yağmur gözlerime
Bir yenilgi edasıyla yükseliyor çığlıklarım
Peşimde feri sönmüş sokak lambası
Birini anımsatıyor tükenen ruhuyla
Duvarların ardına saklanıyor geçmiş
Enkazının tozuyla taşıyor
Kendimce Satırlarım
İnsanlar çok garip yaratıklar. Ne zaman özel olduklarını hissettikleri an yanlış anlasildiklarini ifade ederler ya da ona uygun davranırlar. Oysa özel olmak herkes gibi olmak değil ki. Bir başkası senin gibi olabilir ama sen benim gözümde bir başkası gibi olamazsın. Olmak istediğin an bilirim ki gitmek istediğin andır. Denmez mi şiirlerde de kitapların ücra sayfalarında da "artık sende herkes gibisin" Farklılık yaratmana gerek yok istediğin ne ise belli etmelisin hayata, insanlara karşı. Bunu yapmalısın ki o hayat ve insanlar seni sekillendirmesin. Öyle de gozukmemelisin sırf yanlış anlaşılmamak için oyle de gozukmemelisin.. Cümlende yeni bir satır başı istemiyorsan bunu belli etmelisin son koyduğun o virgülün ardından. Bak dışarda yağmur yağıyor. Belli! var bir derdi gökyüzünün anlatıyor, konuşuyor su serpiyor toprağına. Illa da herkes gibi olmak istiyorsan bir bulut ol, su ver toprağınin kuruyan dallarına.. Illa da herkes gibi olmak istiyorsan herkes gibi ol, dolma satirlara siirlere katletme konuşulması gereken bir kac meseleyide...
(Orkun - Kendimce Satırlarım)
Kendimce Satırlarım
Son bir kaç günü çok fazla konuşmadan geçiriyorduk. Konuşmadığımız zamanları ise susarak değerlendiriyorduk. Beraber en iyi yaptığımız şey susmaktı, bunu yapabilmek bile bir süreden sonra başarı sayılıyordu ve başarıyorduk.. bu işte beraberdik. Son kez..
(Orkun - Kendımce Satırlarım).
Bunlar son satırlarım. Elveda tanımadığım, hep sayfalar aracılığı ile bağlantı kurduğum, son vidama, son bozuk telime kadar içimi açtığım sevgili okuyucularım.
#Son Hıçkırık- Uğur Arslan#
İlk mektup tadında yazılmalıydı
Bir aşkın son satırları da
Sana ilk mektubum say bunu
Belki seni çok özleyeceğim
Kendimden not;
♦♦♦
Hayatımda vazgeçilemez kimse olmadığını,
Sadece kendimden vazgeçemeyeceğimi anladığım anda vicdanımın rahatladığını hissettim.
Hayat artık çok yaşanabilir. Ama ecel bu, ne kadar yaşarız bunu da hayat gösterir. Bu yazım belki son satırlarım. Belki de 40 yıl sürecek bir not..
Vesselam..
Kendimce Satırlarım
Son günlerde yazdıklarım beni korkutuyordu, geriye dönüp baktığım da hiçbiri birbirini tamamlamayan birer parçadan oluşuyordu. Her bir parçası farklı yerlerde olan ve tamamlanmayı bekleyen bir yapboz gibi. Bir şekilde dolduruluyor yerleri tamamlanmayan parçaların, belki de bu yüzden dışarıdan bin bir çeşit biri olarak görünüyorum. Anladım ki beni ben yapan sizlersiniz, bende siz kadar sizim, peki siz ben kadar ben misiniz.? Parçalarınızı aradığınızı biliyorum yükünüz omzumda şuan kalemimin ucunda bunu taşıyorum..
(Kendimce Satırlarım - Orkun) (aforizma)