Ah durağanlık,aynı olma hali , değişimi yaşamamak ve hatta devinmeden durmak ne yorucu ne sıkıcı ve ne denli yük değil mi? Fırça İzi Bırakmadan şiiri bu durumu ne güzel ne ince anlatmış ve sormuş.Şiirden son iki dizeyi paylaşıyorum: “dışarıda mesnetsiz haberler vardır evde hep bir kişilik boşluk/ sen geldin de tamamlandım diyebilsin diye kadınlar”
Biliyorsunuz şiir kitabı paylaşımlarımda bir şiirin tamamını aktarmıyorum, şiirlerden bir yahut birkaç dize paylaşıyorum.
“Sığmaz bir yuvanın adresi zarflara
Haklıdır yerden göğe mektuplar ve pulları
Ekran ışığı azaltılmış cihaz gibi şimdi dünya
Yağmurlarla dikilmiyor bulutların yırtıkları “
Şiirlerin genelinde kendi dünyasına ve etrafındaki kişilerin dünyalarına sıkışmış fakat hareket etmek isteyen karakterlerin bir ruh hali var.
Şairin anlatımı açık ve şiirleri çok sevdim .Ayrıca kendime ayırdığım, iki üç kez okuduğum ve zannediyorum tekrar tekrar okuyacağım Göç Mevsiminden Hatırda Kalan , Fırça İzi Bırakmadan ,İlk Nüsha şiirleri özellikle çok sevdiklerimden oldular.
