Kalp, bir orkestranın şefi gibidir; ritmiyle hayatın müziğini yönetir. O durduğunda, müzisyenler - duygular ve düşünceler - sessizliğe bürünür. Kılcal damarlarda kalan son kan damlaları, son notalar gibi yankılanır, ama bu, bir veda şarkısının hüzünlü melodisidir. Tıpkı güneşin batışının ardından gökyüzünde kalan son ışıklar gibi, bu da geçicidir ve sonunda karanlığa gömülür. Kalbin melodisi sonsuza dek susmuş olsa da, yaşadığı aşk ve acıların yankısı, hikayelerde ve anılarda yaşamaya devam eder.
Sona geldiğimizde sen de, ben de onun son olduğunu bileceğiz. … Son önümüzdeydi ve biz onu da kabullenmeliydik.
Allah onlardan razı olsun
Medine'den ayrılmadan önce, son ere kadar hepsinin, bu arada çeşitli yaralar alarak vücutları âdeta delik deşik olmuş, kimi kolsuz, kimi bacaksız kalmış gazi Mehmetçiklerin, birbirlerine sokulup birbirlerine yardım ederek, halsiz, mecalsiz bir durumda, son defa Harem-i Şerif'i ziyaretle Ravza-i Mutahhara'ya yüzlerini gözleri- ni sürerek dualar ede ede yaptıkları veda ziyareti görülecek şeydi.
İngiliz altınları ile beslenerek Türk'e diş biler hâle getirilmiş bazı sözde Araplar bile bu manzara karşısında gözyaşlarını tutamamışlardı.
Bizimle beraber Medine'de kalıp aylarca süren muhasaranın her türlü sıkıntısını çekerek açlığına bile katlanan yerli Araplar ise, tam bir matem havası içinde hüngür hüngür ağlıyorlardı.
Medine-i Münevvere'den çıkan askerimize, Medine halkı;
"Bizi bırakıp nereye gidiyorsunuz? Siz buralardan gittikten sonra bizi birbirimize kırdıracaklar." diyerek gözyaşları döküyorlardı...
Bu tarihten sonra, Medine'den Mısır'a kadar bir- çokları, cesur ve yiğit olmasını istedikleri çocuklarına "Fahreddin" ismini vereceklerdi.
Neferler arasında ise, "Fahreddin Paşa nasıl olsa yine buraya gelecek, gelir. Kaçıp Medine'de aç da, susuz da olsak bekleyelim, ama esir olmayalım!" yeminleri ediliyordu. 45
Ama öyle yahut böyle, o günler için her şey bitmişti... Medine'de kalan, artık yalnız mücahid Mehmetçiklerin, Hz. Peygamber'e (s.a) komşu kabirleriydi...
Allah Teâlâ, bu vesileyle, tüm şehid ve gazilerimize rahmet etsin, Rasûlüne komşu eylesin.
#Son.
•|Fakat bir söz..
Bir veda..
Bir selam beklemez miydim?
Yazık!Yazıklar olsun Charlotte!
Sayfa 123 - @KIZIL PANDAKitabı okudu
"ömrümümüzün bütün günlerini birbirimize veda ederek,yarın görüşürüz deyip bize de bunun dediğini işiterek geçiriyor olmamız ve mukadderat gereği, o günlerden birinin bu kişilerden biri için son gün olması,ya yarın görüşürüz dediğimiz kimsenin ya da bunu diyen kendimizin artık hayatta olmaması ilginç."
Sayfa 35Kitabı okudu
Olasılıklar kutuphanesi üzerine
Size bir olasılıklar kütüphanesinden bahsetmeye geldim... konu olarak Nora nın yaşamla ölüm arasında dediği kütüphanedeki hikayesine tanıklık ederken sizde benim gibi keşke demeyi bırakıp iyi ki demeye baslayacakmısınız merak ediyorum... ..
birden fazla olasılıkla birden fazla yaşanabilecek hayat .. acaba orda olsaydım yada şunu yapsaydım ne olurdu düşüncesi... aklınızdan geçiyor... kendi hayatınıza daha perspektif açıdan bakıyorsunuz..
Dili oldukça sadeydi ... bölümlere ayrılmış olması okumayı oldukça zevkli hale getiriyor..
Ben okurken çok sevdim... son cümleyle veda edelim..
Bir çok alternatif arasından bilgeye secimler yapılarak ulaşabilirsin...
İyi okumalar..
Gece Yarısı Kütüphanesi #matthaig
BANA GÖZYAŞI BORCUN VAR !
Adam genç kadına seslendi:
- Bana gözyaşı borcun var!
Genç kadın sordu:
- Nasıl öderim?
Benim tek emelim, imanla göç edebilmek, ve her şeyden önce...
" güzel bir yaşam ve güzel bir ölüm" . Bu benim yaşam felsefem.
Sevdiklerimin kalbine kötü izler değil iyi izler birakarak hayatıma veda edebilmek, Allah'ın herkese emaneti olan kalbe değer gösterip kalpleri kirmadan gidebilmek..
buna çok ince bir şekilde özen
kendine inan ve çabala . İYİ İNSAN OL.
Dünyaya ilk geldiğinde sen ağlıyordun ve herkes gülüyordu sen doğdun diye. Yaşamının son anında dünyaya veda ederken yapman gereken her şeyi yapmış olmanın rahatlığı ile gülümseyerek veda edebiliyorsan ve çevrendeki herkes ağlıyorsa, iyi bir insan olarak yaşama amacına ulaşmışsındır.
Sayfa 44Kitabı okuyor
Son bir kez rüyasında sevgilisini görür, gerçek hayatta asla cesaret edemediği ve karşılığını alamadığı bir öpücükle ona veda eder.
İsterdim ki bu
senin uğruna yazdığım son
şiir olsun sevgilim.
Benim sana vedalarım
hep baştan başlamak içindi.
Artık sana veda etmeye korkuyorum.
Sana yeniden başlamak,
sana yeninden yenilmek demek.
Ömrümüzün bütün günlerini birbirimize veda ederek, yarın görüşürüz deyip bize de bunun dendiğini işiterek geçiriyor olmamız ve mukadderat gereği, o günlerden birinin bu kişilerden biri için son gün olması, ya yarın görüşürüz dediğimiz kimsenin ya da bunu diyen kendimizin hayatta olmaması ilginç...
Sayfa 118 - Kırmızı kediKitabı okuyor
