Hayatımın yası.. solan mevsimim.. İçimdeki mıh.. kalbimdeki har..Adağımdır kırılan boynum. Senindir al. Bu bendeki kağıt kesiği.. bu bendeki gün batımı.. açamayan çiçek.. küskün çocuklar ve göğün bütün yağmurları. Hatıramdır al. Şimdi yetim bir dünyadır, denizini özleyen martılar. Kök saldım yokluğuna. Beni ancak bir ağaç anlar. Hasretle nasıl başa çıkar ağaçlar? Ya denizler, nasıl ağlar? Ah bu bendeki sonbahar.. bu bendeki kırık dal.. kanımda solan kırmızı.. kirpiklerimde kar. Hasretindir yar. Hiç olmazsa rüyalarda sar.
"Kök saldım yokluğuna.
Beni ancak bir ağaç anlar.
Hasretle nasıl başa çıkar ağaçlar?
Ya denizler, nasıl ağlar?
Ah bu bendeki sonbahar,
Bu bendeki kırık dal,
Kanımda solan kırmızı,
Kirpiklerimde kar.
Hasretindir yar.
Hiç olmazsa rüyalarda sar."
Ölümden Sonra Yaşamak
Derki Hz Ali;
’’Ölümden sonra yaşamak isterseniz
Kalıcı bir eser bırakınız’’
Ya ölmeden birçok yerde
Yaşaması gerekirse gönlümün?
Eşim ve oğlum Düzce’de
Kök saldım yokluğuna
Beni ancak bir ağaç anlar.
Hasretle nasıl başa çıkar ağaçlar?
Ya denizler, nasıl ağlar?
Ah bu bendeki sonbahar...
Bu bendeki kırık dal...🍂
Kızma sonbahar geldi diye kimselere
Ben de sonbahar da öğrendim üzüldüğünü
Ellerini tutmak isterdim sımsıkı,
Kök salmış ağacın toprağa tutunduğu misalde
En Sevdiğin şarkı çalıyor kalbimde gözlerinin baktığı visalde...
open.spotify.com/track/1nnPfq3iJ...