Kurnazlık olsun diye değil, gerekli olduğu için bir iki yöntem söyleyeyim sana. Konuştuğun kimselere bol bol soru sor ilkin. Sor ki, ortaya attıkları meselede hiçbir gizli yan kalmasın. Sonra, yakaladığın herhangi bir yanlış fikri eleştirmeye başla ve konunun bütününe doğru hücuma geç. Göreceksin ki, bütün kitabi bilgiler iflas edecek, düşünmenin dışındaki yücelik ortaya çıkacaktır. Bence asıl bilgelik de budur işte: Hapsedilmiş bilginin değil de, yaşayan bilginin, yani aklın zaferini sağlamak.
İkincisi, yabancı olduğun bir konuyu, yakından bildiğin bir konuya dönüştürmeye çalış. Bu da olmazsa, konuşmayı genelleştirmeye bak.
Üçüncüsü, karşındaki kişinin, zehirleyici gülümsemesini yok etmek için, ince bir saflığı seç. Her insanın yanılabileceğini, senin yanılgının ise ne olduğunu sor ona. Çünkü bilmek, çünkü istihza hem kolaydır, hem de bilgisizliğin örtüsüdür çoğu zaman.