Kadın ve Toprak
Kadınların yüzünde biraz çorak bir toprak, biraz da vanilya kokulu yeşillik vardır. Çizgilerinden ruhunun yaşını, yeşilliklerinden kalbinin içini bilirsin. Kadın daima küçük bir kız çocuğu kalır. Sevdikleri dışındaki herkese biraz sağır biraz kördür. En çok sevdiklerine kırılır ama en çokta onlara sarılır. Anlaşılmak ister kadın, sevdiği kadar sevilmek ister. Öylesine yüzünden nehirleri dökmez kadın, ya ölesiye bir sebeb ya da görülmek için döker o yaşları. Yaşı arttıkça, yaşı artar kadının. Yaşadıkları arttıkça, anlaşılmaya muhtaç kaldıkça da bu sefer gereksiz kalışları kısalır. Gözyaşları ile zaman arasında ters orantı kurar. Hemen gitmez kadın, önce bekler, sabreder, dayanır sonra da yavaş yavaş tükenir sonra da tüketilecek bir şeyi kalmayınca bir depremle yollara düşer. Yıllarını harcamış olduğu o toprağı yaralı dizlerle, uyuşmuş parmaklarla, sızlayan kemiklerle, yaşamış olduğu yüzlerce sancıyla, koca bir enkazla terketmek zorunda kalır. Yol artık onu korkutmuyordur, yaşadığı yaşayacaklarından daha ağır gelemez bilir. Ölür eş olur, ölür anne olur, ölür abla olur, ölür kardeş olur, ölür yeri geldiğinde baba bile olur ama olmaz bir türlü ölür kadın. Kadın kendi güneşsiz ve sussuz toprağını öldürebildiğinde bir kadın olur, yeni toprakta yeniden yeşermek için güneşini ve suyunu sırtlayarak yolun başında kendi de biraz ölür ama en sonda yaşayan bir kadın olur kadın...
"Evet, nükte daima!
İsterim ki bir akşam üstü,
Kızıl bir sema altında can vereyim!
Bir nükte savurarak...
Âh ölmek, kendine denk bir düşmanın eliyle,
Kılıçla, silahların mutlak en asiliyle,
Kalbinden vurularak çimenlere serilmek,
Ve ölüm döşeğine girmeden ölebilmek,
Fakat erkekçe ölmek, titremeden solmadan;
Kanlı dudaklarımda nükte eksik olmadan..."
Cyrano De Bergerac
Sevilmek, aşık olmak. .. bu sözcükler hem kaba hem de saçmaydı ve gerçekten sizi tatmin etse de, oldukça ciddi bir şekilde söylenmiş olsada bir kısmını bile duyduğumda melankoli tapınağımın çökmesine ve dümdüz olmasına neden oluyor. Yine de tuhaf şey. Kızların sana aşık olmasının ne kadar zor olduğu gibi çiğ fikirlerden uzaklaşıp edebi terimlerle söylemek gerekirse, sevilmenin kaygısını düşünürsek, o zaman o iç karartıcı tapınak duvarları bozulmadan kalıyordu.
Bana sevilecek biri olduğum hakkında aptalca sözler söylediği sırada ben yalnızca kızarmış yüzümle gülümseyip hiçbir cevap verememiş ve kulaklarını temizlemiştim.
Pdf
Seninle karşılaşmak istiyordum, senin peşindeydim, hasretinle boşa geçen onca yıldan sonra beni nihayet tanımanı istiyordum, senin tarafından dikkate alınmak, senin tarafından sevilmek istiyordum.
Sayfa 22Kitabı okuyor
Bir kadını olmak, bir kadın tarafından sevilmek o kadar tabiî bir şeydi. Kendisinden yüz binlerce sene evvel başlayan bir tecrübe idi. Fakat ölüm gibi, hastalık gibi, ancak şahsımızda duyduğumuz zaman tamamlanan bir tecrübe... Belki de böyle olduğu için bizi kendi içimizde etrafımızdan ayırıyordu.
Sayfa 143 - Dergah YayınlarıKitabı okudu
