ÇİLE
Gâiblerden bir ses geldi: Bu adam,
Gezdirsin boşluğu ense kökünde!
Ve uçtu tepemden birdenbire dam;
Gök devrildi, künde üstüne künde...
Pencereye koştum: Kızıl kıyamet!
Dediklerin çıktı, ihtiyar bacı!
Gözlerim kan çanağı,elim soğuktan çatlamış vaziyette bankta onu bekliyordum. Sabahtan saçlarımı maşa yapmış en sevdiği parfümümü sıkmıştım. Pembe rujumla tam bir kız gibiydim. Süslenmeye alışık olmadığım için değişik görünüyordum.Bi kaç saat geçmiş artık tamamen ümidimi kesmiştim. Yerde duran küçük valizimi aldım. Elimi çantama uzattım uçak biletim hazırdı.Gidecektim beni sevmeyen birisi için degmezdi bütün bu yaptıklarım. O gelse de gidecektin dedim kendi kendime . ama nedendi bu hazırlık ' gitme ' dese gitmezdim. Kal dese sonsuza kadar kalirdim. Ama gelmemişti gelmemişti albayım GİT der gibi evet bunun başka manası yoktu. Valizimi sürüklemeye başladım hala dönüp dönüp banka bakıyordum. Belki sürpriz diye çıkacaktı bi ağacın altindan ... Hayir hayir o benihic sevmeyecekti. Surpriz diye bir agacin arkasindan çıkmayacaktı. Elimi paltomun cebine attim. Son bir malbora kalmisti pakette cigarami yaktım. Son kez sana dedim.rüzgar gömleğimin arasından giriyordu ben bu kentten gidiyordum. Rüzgar içimi ürpertirken ben senden gidiyordum. Yolcuydum senden benden bu kentten gidiyordum hic gelmeyen senden .. Elveda elveda sana //
sevmek zor zanaat
-yok canım ne sevmesi...
-aşık mıyım?ben mi? saçmalama be!
-sadece onunlayken zamandan soyutlanıyorum o kadar..
-ya saçmalama aşık falan değilim!
-evet..o konuşurken hiç susmasın istiyorum..sonsuza dek dinleyebilirim onu sıkılmadan..bundan adım gibi eminim..
-sevmiyorum ya, aşık değilim!
-hem..ben kiiim sevmek kiiim..
sadece..
gözlerinin içine bakmaktan korkuyorum kendimi kaybetmemek için..
İKİNDİ VAKTİNDEYİZ ÖMRÜMÜZÜN
İkindi vaktindeyiz ömrümüzün,
Kerahet vaktinde uyuyup kalırsak vay hâlimize…
Sona doğru yaklaşıyoruz.
Artık sabah namazı vakti gibi değiliz; âlemin yeni uyandığı, bereketin bol olduğu, her şeyin çokça masum olduğu…
Öğle vakti gibi de değiliz; gençlik de almış başını gidiyor. Geçmez dediğin sınavlı aylar, bitmez dediğin sancılı yıllar
Selçuk
Bir çocuk varmış adı Selçuk imiş Selçuk akıllı bir çocukmuş ama öksüzmüş bu durumda üzülmesi gerekirken üzülmüyormuş ama sevinmiyormuşda çünkü işin işden geçtiğini düşünür.Selçuk yatmaya giderken bir çocuk görmüş ağlıyormuş onun yanına gitmiş
-Sen neden ağlıyorsun dedi Selçuk
Çocuk da ortalamalar diplomaya yansıyormuş
Selçuk evet yansıyor dedi
Çocuk evet ama benim bir sürü eksim var yaramazlıktan ama derden çok var dedi
Selçuk sorun değil davranış notlarına girer ortalamayı etkilemez dediği anda arkadaşlıkları başladı ve sonsuza kadar arkadaş kaldılar.
Bir gün kedim Mındar ölecek
Bunun için çok üzgünüm Gandalf
çocukluğumun geçtiği evin yıkılacağı gibi
O evin önüne abimin diktiği çam ağacı da kesilecek.
Dedem öldü, nenem öldü
Ama ölmeyecek gibi yaşamıştı onlarda.
Dedem son nefesine kadar suladı güllerini
Nenem ise son nefesine kadar yedi.
Sanki biraz sonra ölecek olanlar onlar