Seni tedirgin eden yalnızca boşluktur sanıyorsun
Belki uzaklığı mesafelerle ölçüyorsun diyedir endişen
Sonuç ne olursa olsun değişmiyor hiçbir şey
Bakış bu…
Yanılmakla yahut yanmakla malûl
Çıkılan bir yolculuk yalnızca bir yolculuk değilse eğer…
(boşluk risalesi adlı şiirimden)
Kendimizi hep tek kişi olarak değerlendirme eğilimindeyiz. Halbuki fiziken
ve zihnen tek olsak da içimizde iki parça var, sağlıklı ben ve sağlıksız ben. Bu
iki ben, her insanın içinde mevcuttur. Ama eğer sağlıksız olan “ben”in sesi daha çok çıkıyorsa, seni o yönetiyorsa, diğer tarafın ezilir, aşağılanır ve ihtiyacı olan ruhsal besinleri karşılayamaz. Bunun sonucunda içinde bir boşluk hissedersin, sıkıntı, mutsuzluk, değersizlik ve sevgisizlik sarar her yanını. Hayatın doğal zorluklarında bile, içindeki sağlıksız sen, seni suçlar. “Sen aptalsın, sen yapamadın, sevilmiyorsun işte, değersizsin, önemsizsin” der. Ve sen sağlıksız seni, kendin zannedersin, onun söylediklerini doğru kabul etmeye başlarsın... Ve sonuç, senin adına hüsran olur. Kendine iyi davran derken amaçladığım şey, sağlıklı “ben”in sesinin yükselmesini sağlamak, kendine anlayış ve şefkat göstermek konusunda pratik öneriler vermek. Olumlu yanlarını keşfederken, eksik olup da değiştiremeyeceğin şeyleri kabullenme ve iç huzurunu yakalama konusunda sana yol arkadaşlığı yapmak istiyorum. Kendine iyi davranmak çok ama çok önemli.
Çünkü sen kendine iyi davranmazsan, kimse sana iyi davranmıyor. Sen
kendine iyi davranıyorsan yani ona anlayış ve şefkat gösteriyorsan, diğer
insanlar kötü olsalar bile bundan çok fazla etkilenmiyorsun. Sen kendini
sevmiyorsan diğer insanlar da sana, umduğun değeri vermiyor. Ve çok acıdır ki, bugüne kadar tanıdığım binlerce insanı göz önünde bulundurarak sana şunu söyleyebilirim: Bir insana en büyük zararı diğer insanlar değil kendisi veriyor.
Sayfa 12 - Destek Yayınları
“Sevişmek aynı şeyin sonsuz tekrarından başka bir şey değil midir sonuç olarak?
Hayır, hiç değil. Düşleme sığmayacak bir küçük parça her zaman her sevişmede vardır. Bir kadını giyinik olarak gördüğünde, elbette çıplak olarak neye benzeyeceğini aşağı yukarı düşleyebiliyordu (hekimlik deneyimi aşıklık deneyimini tamamlıyordu burada), ama düşüncenin yaklaşıklığı ile gerçeğin kesinliği arasında düşlenemez olanın yarattığı küçük bir boşluk vardı ve onun bir türlü peşini bırakmayan da bu boşluktu. Hem sonra, düşlenemeyenin arayışı çıplaklığın ortaya serdikleriyle sınırlı değildir; daha da ötesi vardır: Soyunurken nasıl davranacak? Erkek onunla sevişirken neler söyleyecek? İniltileri nasıl çıkacak? Orgazm anında yüzü nasıl bir biçim alacak!”
Zeigarnik Etkisi
Zihnimizin bir özelliği vardır, eğer ki bir düşünce sonuca ulaşmamışsa ve
yarım kalmışsa, zihin durmadan yarım kalanı tamamlamaya çalışır. Çünkü
zihnimiz belirsizliği sevmez. Genelde kafaya taktığımız konularda durumun
sonu açık kalmıştır; ifade edilmeyen bir duygu vardır ancak bu duygu ifade
edilemez durumdadır, cevabı belli olmayan bir sorun vardır ya da içinde
tamamlayamadığın bir boşluk, ne yaparsan yap bilemezsin sonucu.Ve sen de
durmadan düşünerek zihninin bu şekilde çalışmasını teşvik edersin. Sanki günler
ve haftalar boyunca düşünürsen yeni bir sonuç bulacakmışsın gibi, düşündükçe
düşünmeye devam edersin, ta ki düşüncelerin karanlık çukuruna düşene dek.