Alıntı
"Yanlış kıyılarda çırpınıyor bu yaşlı deniz
Bu ağır suyu bu ince kum kaldıramıyor."
Kara
Şimdi kavruk sokaklarında şehrin
ışıklı meydanlara kayan gözlerle karşılanır akşam.
Akşam ki, alır gelir ne varsa unutulmuş, kayıp,
az önce burda yoktu bu yalnızlık.
Sen. Kendi içinde dolaşan yolcu,
kapıya konulmuş çocuk. Baksan,
aynada aradığın suçlu.
Ah! Solgun güllerin hüznü var yüzünde, gülümse,
tekrar tekrar ölümlerden ibaret olan
bu tekrarı olmayan hayata gülümse.
İşte ucu yeryüzünün ve düştü düşecekken
kâğıttan bir gemi
– Kara göründü, diye
bağırıyor biri.
Şimdi kavruk sokaklarında şehrin
ışıklı meydanlara kayan gözlerle karşılanır akşam.
Akşam ki, alır gelir ne varsa unutulmuş, kayıp,
az önce burada yoktu bu yalnızlık.
