Gidilmeyen Yol
...
Yolun sonunu bile bile, sordum kendime "Bir daha geri dönecek miyim?" diye.
İşte bir feryatla haykırıyorum,
Çağlar ve çağlar ötesine
Ormanda yol ikiye ayrıldı
Ve ben daha az yürünenine saptım
Ve bütün olanlar da bu yüzden oldu.
...
Robert Frost
.
🎼 youtu.be/C5TaeDhPUQQ
- Billy Squier "Lonely is the night" 💫🖤
.
📷 Tekirdağ/Şarköy 👣
Halo Etkisi: Dış Görünüş ve Karakter Arasındaki İlişki Hakkındaki Yanılgılarımız.
Merhaba dostlar!🌸 Bugün sizlerle halo etkisi hakkında konuşmak istiyorum. Belki de çoğumuzun bilinçaltında yer edinmiş olan bu önyargı, aslında gerçekleri yansıtmıyor. 🤷🏼♀️
Halo etkisi, bir kişinin belirli bir özelliği ya da niteliği hakkında olumlu bir kanaate sahip olunduğunda, kişinin diğer tüm özelliklerinin de olumlu olarak algılanmasıdır. Mesela, iyi giyinen biri genellikle iyi insan olarak algılanırken, kötü giyinen biri genellikle kötü insan olarak algılanır. Ancak yapılan araştırmalar, kişilerin dış görünüşlerinin aslında karakterleriyle ilgili bir ipucu vermediğini gösteriyor.🔎
Ben de bu bilgiyi öğrendiğimde kendime şöyle bir soru sordum: "Acaba halo etkisine kapıldım mı hiç?" Belki de ben de birisi hakkında önyargılı bir şekilde düşünüyorum ama farkında değilim. Bu düşünceyle biraz rahatsız oldum ama en azından bu bilgi sayesinde daha dikkatli olmaya çalışıyorum. 💁🏼♀️
Sizler de bu konuda ne düşünüyorsunuz? Halo etkisi hakkında bilginiz var mı? Belki de sizin de yaşadığınız bir deneyim vardır, paylaşmak isterseniz yorumlarda benimle paylaşabilirsiniz. 🤗
Sanırım ifşa sırası bana geldi. Bu iki insanı buradan herkese ifşa etmem gerek artık. Herkes bilmeli, tanımalı. Bu devirde nasıl olur??? görmeli herkes…
Müsadenizle;
Birkaç gün önce, sevgili Mete Özgür’ ün incelemesini (#26941855) okurken aklıma geldi. Hatıralarımı yokladım, bu güzel iki insanı herkese ifşa etmem
Türkiye'de Yaşamak I Gelecek Kaygısı I Akıl Sağlığı
Video yayında bağlantıya tıklayarak ulaşabilirsiniz; youtu.be/eNWodpmKD8M
Dostlar selamlar öncelikle nasılsınız umarım iyisinizdir. Biliyorsunuz ben son üç dört aydır sürekli olarak problemler içerisinde yüzen, yaşayan biriyim. Yani şöyle söyleyeyim aslında her şey vaktinde gidiyor ve benim için normal fakat genel duruma baktığınız zaman sorunlar birbirini kovalıyor.
Özellikle okulların açılmasıyla birlikte bunun kendimde ve çevremde daha da arttığını gördüm tabii ki bunun nedenlerini başka yerlere de bağlayabiliriz fakat genel duruma baktığınızda hobilerden tutunda almak istediğim kitaplara kadar birçok şeyin fiyatının artmasından dolayı bırakın bir kitap almak, hobilerinize bile vakit ayıramama durumuna geliyorsunuz.
Kanalın ve sayfanın yaş kitlesine baktığım zaman 18-24 yaş arasını görüyorum ve bu insanların birçoğunun benimle aynı sıkıntıları yaşaması beni şu soruya itiyor. Mutlu musunuz? Gerçekten hayattan keyif alıyor musunuz? Bunu hem kendi arkadaşlarıma hem de kendime sordum fakat aldığım cevap genelde aynıydı. Geleceği göremiyorum ve karamsarım. Çok basitinden bir örnek vereyim inceleme yapmak istiyorum misal ancak biliyorum ki birçok kişi bu veyahut 1984 gibi kitapları alamayacak. Ben Twitter üzerinden ve 1000Kitap üzerinden George Orwell'in 1984 kitabını okuduğumu anlattım fakat gördüm ki birçok kişi bana Instagram ve Twitter üzerinden yazıp bu kitabı alamayacağını ve göndermemi istediler. Arkadaş biz nasıl bir konuma geldik böyle? İnsanların kitap alamayacak duruma gelmesi hem beni üzmekle birlikte hem de kendimde sorgulamaya yol açtı.
Yenil(en)me
Öylece ortaya çıkmadım;
Oluştum.
Acılarımdan oluştum.
Kalp ağrılarımdan oluştum.
Uykuda titremelerimden oluştum.
Müphem rüyalarımdan oluştum.
Özledim..
Fazlasıyla özledim..
"Yaşamak ne işe yarıyor diye sordum kendi kendime. Yaşamak ne işe yarıyor, söylesene Murtaza Ağam?"
"Sahi bre Ali, yaşamamız, ölmekten bu kadar korktuğumuz, yaşamak ne işe yarıyor? Uğruna bu kadar alçaldığımız, zulmettiğimiz, haram yediğimiz, insan öldürdüğümüz yaşamak ne işe yarıyor?"
Yaşar Kemal
Sigara'm
Gecenin karanlığından sıyrılmış
Karşımdaydı, tüm sıcaklığı ile
Hayran hayran izledim
Uzunca bir süre.
Sessizdi kelimelerim…
Neden? diye sordum kendime
Bu denli bağlıyım,
Ne için seviyorum?
Beni benden uzaklaştıranı,
Her nefesimde canımı teslim ettiğimi,
Ruhumu saran zehri.
Donuk bir tebessüm,
Bahanelerim…
Çünkü,
Bağımlı değildim ona
Sadece bağlıydım.
Geriye kalan yalnızca oydu,
Çoğunu yitirdiğim hayatımda.
Çünkü,
Sevmeyi ondan öğrendim,
Yarım bırakmamayı
Son anına kadar yanında olmayı
Aslında
Yaşamayı ondan öğrendim
Tıpkı ölmeyi öğrendiğim gibi
2009 Ankara Numune Hastanesi
Gidemedim bir türlü yanına. Gözlerindeki nefret o kadar keskindi ki kocaman soğuk bir sınır çizmişti etrafına. Ama yorgundu da, merhamete susamış aciz bakışları vardı hem davet eden hem korkan. Bekledim öylece, uzaktan izledim bir süre. Elimdeki hasta listesinde onun da ismi vardı. Tarafıma dirençli bulantı, kusma nedeniyle konsulte edilen genç
Meylettim fâni dünyâya,
Ruhumda ızdırab duydum,
'Bu gidişat nereyedir?'
Diyerek kendime sordum,
Bir nasîhat istedim de,
Her yanımda kabir gördüm.
El-'azizi