Göklerdeki Yüce Babamız! Bir insanın, diğer insanların arasında, bahusus mahşeri kalabalıkta, o kadar güç öğrendiği şeyi, ve şayet onu başka yerde öğrenmiş ise, insanların arasında, bahusus mahşeri kalabalıkta, o kadar kolay unuttuğu şeyi - insan olmanın ne demek olduğunu, ve insan olmak için dini bakımdan neyin gerek olduğunu - öğrenebilmek bize de nasip olur inşallah, yahut, unutulmuş ise, bunu bu sefer zambaktan ve kuştan yeniden öğrenmemiz nasip olur inşallah; hepsini bir çırpıda olmasa da, kısmen, dirhem dirhem; ve kuştan ve zambaktan bu sefer suskunluğu, itaati, sevinci öğrenebilmek de bize nasip olur inşallah!
bu böyledir, dua etmek kendi söylediğine kulak vermek değil, susma raddesine gelmek, ve suskun kalmaktır, sabırla beklemektir, dua eden kişi Tanrıya kulak verene dek.
Yaşadıklarına umudun itici gücüyle dalan kimse asla unutmayacak biçimde hatırlar. Bu nedenle, nil admirari [hiçbir şeye şaşma] hakiki hayat bilgeliğidir. Hiçbir an’a, zamanı geldiğinde unutulmayacak kadar büyük bir önem yüklenmesine izin verilmemelidir. Fakat her an, istenildiğinde hatırlanacak kadar büyük öneme sahip olmalıdır.