Sen kimsin? Nereden geliyorsun? Ne yapıyorsun? Ne olacaksın? Bu; evrendeki bütün canlılara sorulması gereken, fakat hiçbirinin cevap vermediği bir soru. Bitkilere hangi meziyetin onlara boy attırdığını, aynı toprağın nasıl bu kadar çeşitli ürün verebildiğini soruyorum. Oysa bu duyarsız ve dilsiz canlılar, her ne kadar ilahi bir yetiyle donatılmış da olsalar, beni kendi cehaletimle ve beyhude varsayımlarımla baş başa bırakıyorlar.
Her gün yeni baştan yaşamak mümkün olacak mı?
~
"Bilgece bir cevap istiyorsan,
akıllıca bir soru sormalısın."
DESTEK YAYINLARI 15.BASKI
Ses tonundan işin içinde sadece para kazanma isteği değil, ciddi bir şeyler olduğunu o zaman bile fark etmiştim. Sanki para çok umurundaymış gibi! İşin içinde tahmin edebileceğim, ama henüz bilmediğim bir amaç, bazı olaylar var. Elbette beni sürekli maruz bıraktığı o küçümsenme ve kölelik hâlleri onu doğruca ve kaba bir biçimde sorguya çekme hakkı verebilirdi (ki sık sık da böyle oluyordu). Onun gözünde zerre değeri olmayan bir köleysem, kaba merakım onu hiçbir şekilde incitemez de. Ama işin aslı başka: Ona soru sormama sesini çıkarmasa da hiçbirine cevap vermiyor. Bazen sorularımı hiç duymuyor! İşte bu hâldeyiz!
Sayfa 22Kitabı okuyor
“ Birlikte olsaydık, hayat ne kadar kolay olurdu. Bunu nasıl yazarım ? Nasıl bir budalayım ben ! Soru ve cevap- göz göze .”
Sayfa 92Kitabı okudu
Bundan yıllar önce ben annem ve babam bir dolmuşa atlayıp bizden 20-"30" km uzaklıktaki büyük amcamın bayramına gitmiştik o zamanlar büyük amcam ile ortanca amcamın arası kırık ve konuşmuyorlardı.Babam 2.Dünya savaşındaki Türkiye misali tarafsız ve herkese zeytin dalı uzatan bir kişiliğe sahip o zaman da ikisin arasındaki küskünlüğe
kendime hemen her gün sorup hemen her seferinde farklı cevap/lar verdiğim soru
“İnsanlarda gözlemlediğiniz ve sizi en çok şaşırtan davranışlar nelerdir?”
Bilim Kurgu ve Felsefenin Tatmin Edici Karışımı
Kitap konusu itibarıyla klişe olma ihtimali yüksek gibi durabilir. Klasik Hollywood filmlerindeki uzaylı tasvirlerini bilirsiniz; büyük kara gözlü, küçük, kısa, zayıf insansı varlıklar. Ya da Kurtuluş Günü filmindeki gibi bir istila. Hatta 
Dünyalar Savaşı kitabındaki gibi bir istila. Bu kitapta yazar dünya dışı ileri teknolojiye sahip zeki varlıkları
Ama işin aslı başka: Ona soru sormama sesini çıkarmasa da hiçbirine cevap vermiyor. Bazen sorularımı hiç duymuyor! İşte bu hâldeyiz!
But the truth is different: Even though she doesn't utter a word when I ask her questions, she doesn't respond to any of them. Sometimes she doesn't even hear my questions! That's where we stand!
"Ama işin aslı başka:Ona soru sormama sesini çıkarmasa da hiçbirine cevap vermiyor.Bazen sorularımı hiç duymuyor!İşte bu hâldeyiz!"
Sayfa 22Kitabı okuyor
Soru: Bir müslümanın evlenmek için birden fazla kadına bakması caiz midir? Yoksa önce birine bakıp eğer onunla evlenmeyi istemezse (hoşuna gitmezse) mi diğerine bakmalıdır ?
Cevap: Evlenmek istenilen bayana bakmak, sünneti uygulamak ve kalben mutmain olmak amacıyladır. Bu ise şu dört şartı içerir:
1. Evlenme amacı olması.
2. Yalnız kalınmaması.
3. Fitne oluşmayacağından emin olmak.
4. Meşru olan ölçüyü aşmamak.
Bu da genel olarak açıkta olup görünen kısımlarına bakmaktır. Örneğin babasının veya erkek kardeşinin yanında açık olan kısımlar gibi. Buna binaen kişi sadece nikahlamaya azmettiği bayana bakabilir. Eğer baktığında evlenmeye karar verirse evlenir, değilse o zaman başka birine bakabilir. En doğrusunu Allah bilir.
Fetaval-Muasira 3024 eş-Şeyh el-Velid el-FiryanKitabı okudu
Hatırlayınız, Ebû Cehil bir gün avcuna taş parçaları saklayıp sorar Efendimiz sallallahu aleyhi vesellem’e:
- Eğer gerçekten peygambersen avcumdakilerin ne olduğunu söyle?”
Cevap Allah’ın Rasûlü’nden bir soru ile gelir:
- “Ben mi avcundakilerin ne olduğunu söyleyeyim, onlar mı benim kim olduğumu söylesinler?”
Taşlar vecde gelir daveti duyunca. Dem bu demdir. Nurdan bir halka kurulur nâra müstahak elin içinde. Taşların her biri bir kalp olur. Tutuşurlar el ele. Bir işarete bakacak bütün mesele. Dili dönmez demeyin, dile döner taşlar ve haykırırlar aşk ile:
“Lâ ilâhe illallah Muhammedü’r-Rasûlullah...”
Cehâletin babasının avcu yangın yeri ama kalbi taş kesilmiş nasipsizin. Avcundaki taşları öfke ile yere çarpar, yine iman etmez.
Ârifler derler ki, taşlar o anda zikretmeye başlamadı, onlar daim o zikir ile meşguldüler. Allah o an kulağından perdeyi kaldırdı da Ebû Cehil işitmeye başladı.
