Sosyalizme karşı hâlâ sizin elinizdeki tek yöntem şudur: onu davet etmemek, yani bizzat ölçülü ve tokgözlü yaşamak, her türlü güç bolluğunun sergilenmesini engellemek ve gereksiz ve lükse benzer her şeye duyarlılıkla vergi koyduğunda devlete yardımcı olmak. Bu yöntemi istemiyor musunuz? O zaman siz zengin burjuvalar, kendine "liberal" diyenler, gönlünüzdeki anlayış olduğunu itiraf edin kendinize, sosyalistlerde öyle korkunç ve öyle tehditkâr bulduğunuz, ama kendi içinizde, sanki orada başka bir şeymiş gibi kaçınılmaz olarak kabul ettiğiniz şeyin. Servetiniz ve onu koruma kaygınız olmasaydı, bu anlayış sizi de sosyalist yapacaktı: onlarla aranızdaki tek fark mülkiyettir. Kendi zenginliğinizin düşmanını bir biçimde yenmek istiyorsanız, önce kendinizi yenmelisiniz. — O zaman o zenginlik gerçekten esenlik olurdu!
sosyalist burjuvalizm
Sosyalist burjuvalar isterler ki hem modern yaşam koşullarının nimetlerinden yararlansınlar hem de bu koşulların kaçınılmaz sonucu olan mücadelelerden ve tehlikelerden uzak dursunlar. İsterler ki mevcut toplum sürsün, ama onu devrimcileştiren ve çözen unsurlar olmasın. Proletarya'sız burjuvazi isterler. Burjuvazi doğal olarak kendisinin hâkim olduğu bir dünyayı dünyaların en iyisi sayar. Burjuva sosyalizmi bu avutucu tasarımı üzerinde çalışarak yarım ya da tam bir sistem hâline getirir.
Ülkenin demokrasiden yana olan kesimleri, 14 Eylül'de gerçekleşecek seçimi bir hayli hareketsiz bir şekilde beklemeye koyuldu.
Buna karşılık Hitler, çalışma temposunu iyice artırdı.
Hırslı lider, halihazırda parlamentoda on iki milletvekilline sahipti ama gayret göstermesi halinde bunu çok yukarıya çekebileceğinin gayet iyi farkındaydı.
İşsizler ve hallerinden şikâyetçi olan burjuvalar alabildiğine öfkeliydi ve Hitler'in başını çektiği Nasyonal Sosyalist Parti'nin sloganları bu kesimlere ilaç gibi gelmeye başlamıştı.
Varoşlardaki cahil yığınlar, her geçen gün biraz daha fazla "Bir de bunları deneyelim!" der oldu. Başka vaatleri de vardı Nazilerin:
Kamu kurumlarında ve üniversitelerdeki Yahudi ve solcuları temizleyecek, açılan kadrolara Ari ırktan, komünizme prim vermeyen işsizleri yerleştireceklerdi... Herkese iş bulacak, biri ev öte- ki otomobil olmak üzere bütün ailelere iki anahtar vereceklerdi.... Bütün çalışanılar, devletin parasıyla tatillere gönderilecekti..
Sayfa 164 - Destek YayınlarıKitabı okudu
20. Yüzyılda Devrimler, İşçiler, Partiler ve Liderler
XX. yüzyılın tarihi, devrimci önermelerin geçerliğine, özellikle de dünyanın yazgısını işçi sınıfının çizeceği yolundaki görüşe, en hafif deyimiyle, gölge düşürdü. Öte yandan, bu yüzyıldaki tarihsel değişmeleri işçi sınıfının tek başına belirlediğini de artık savunamayız.
Çağımızın büyük devrimleri hep geri kalmış ülkelerde oldu. Bu ülkelerdeki
Sayfa 205-208
Sosyalist burjuvalar, modern toplumun hayat şartlarına, onun kaçınılmaz olarak beraberinde getirdiği mücadele ve tehlikeler olmaksızın sahip olmak isterler.
Sayfa 85Kitabı okudu
Sosyalist burjuvalar der ki, hem modern yaşam koşullarının nimetlerinden yararlansınlar hem de bu koşulların kaçınılmaz sonucu olan mücadelelerden ve tehlikelerden uzak dursunlar. İsterler ki, mevcut toplum sürünsün ama onu devrimcileştiren ve çözen unsurlar olmasın.
Sayfa 78 - Yordam Kitap, Karl MarxKitabı okudu