Pythagoras'a göre insan dışında hiçbir canlının doğal sınırlarla bir sorunu yokken, insan kendi varlığına zincir vurduğunu düşündüğü her şeyi kırmak eğilimindedir.
Yaşlılığın çocukluğa attığı son çalımdır: Çocukluk harika bir şeydir, ama ne yazık ki güdüktür ve hayatın belki de en muzip eğlencesini es geçer - gevezeliği.
"...bir yandan onca insan gönlümü çalmaya çaba sarf edip merhametime sığınırken, öte yandan nesiller boyunca Tanrı'nın tek bir kulu çıkıp da minnet duygularının dile geldiği kelam ile beni taltif etmedi."
"...öte yandan ego dışarıya karşı keskin ve net çizgiyi her hâlükârda koruyor gibi görünür. Egonun bunu yapmadığı yalnızca bir durum vardır. Hastalıklı ya da anormal olarak nitelendirilemeyecek fakat kuşkusuz alışılmadık olan bu durumda, yani âşık olma halinin doruklarında ego ve nesne arasındaki sınır eriyip kaybolma tehlikesi altındadır. Âşık bir insanın duyularının bütün kanıtlarına rağmen "ben" ve "sen"in bir olduğunu ileri sürer ve buna gerçekmiş gibi yaklaşmaya hazırdır."