Aşk, şakayla karışık bir sevgiyle başlar, sonunda ciddi bir duruma dönüşür. Öyle çeşitli yönleri ve öyle incelikli yanları vardır ki bunları dile getirmek ve anlatmak mümkün değildir. Aşkın hakikatini kişi ancak yaşayarak kavrar.
Samimi dostluk bir anda doğmaz; aşk ateşi gönülde her istediğin zaman yanmaz. O yavaş yavaş gelişir, uzun zaman içinde ve sıkı içtenlik sonucu doğar; böylece sağlam temeller üzerine oturur.
...ama benim de anlayamamaktan içim yanıyor, sezememekten telef oluyorum. Bunların üstüne cehennem ateşine anlayışsızhğım yüzünden fırlatıldığımda kendimi suçku, adi, hain hissetmeyeceğim. Bu sebeple ateş belki de bana burada duyduğum ateşin yanında serin gelecek. ...
Solmak, kendiliğinden soluvermek bazen ne güzel, koklanmaktansa unutulmak ne güzel, belki de hiç bilinmemek ne güzel, acaba hazine deni len bu mu, olup da, hüküm sürüp de, bilinememek mi?