Hatçe Memed'e muhabbet çorapları dokuyor, mendilleri işliyordu.Üstüne türküler çıkarmıştı. Aşkını, hasretini, kıskançlığını, renk renk nakışlara, ses ses türkülere dökmüştü. Bu türküler hala Toroslarda söylenir. Çorapları gören ürperirdi. Türküleri duyan, söyleyen hala ürperir, içinden bir şeyler başlar yeşil yeşil taze yeşermeye...