İnsanların içinde
Unuttuk biz olmayı,
Yalnızlığa alıştık,
Bir küstük bir barıştık,
Mutsuzlukta birbirimizle yarıştık...
Söyleyin Leyla'ya beni unutsun..
Köprü'yü,Emirgan'ı, Bakırköy'ü,silsin aklından
Bastırsın içindeki martı çığlıklarını,
Nasılsa yıllardır taş bastık bağrımıza,
İnsanların içinde,
Unuttuk biz olmayı,
Yalnızlığa alıştık,
Evlenip barklanıp
Çoluk çocuğa karıştık,
Ben O'nu çok üzdüm, çok ağlattım,
Affetsin,
Söyleyin Leyla'ya beni unutsun..
Sayfa 69 - Ötüken neşriyat
geç olmadan
Dök içini içime, belki yarın geç olur,
Ay yükselmez dağlardan, güneş doğmaz bakarsın,
Bakarsın, sığ koylarda batar gemiler,
Soğumuş dudaklara sığmaz sevgiler, anlarsın...
Sayfa 122
Hüsran
Derdimi anlatmaya varsa uygun bir deyim,
Gaddar hoyrat ellerde, paramparça bir ney'im.
Sayfa 77
Ölümcül bir silahtır, elinde güzelliğin,
Ne kadar övünsem, yeridir güzelim,
“Kurban’ın” olmakla...
Bana söz vermemiş gibi.
Dayanamaz bütün bunlara biliyorum,
Yalan, der başka bir şey demez,
Kötü söz söylemez,
O bilmez kini,
Sadece çeke çeke ağlar içini,
Söyleyin Leyla'ya beni unutsun...
Güz dalında, yaprak gibi solayım,
Saçlarına meltem gibi dolayım,
Yaralıysan ince merhem olayım,
Havanlarda dibeklerde ez beni…
Ağlayarak okudum, bütün satırlarını
Gözlerim gün gelecek, hesap soracak senden.
Dök içini içime, belki yarın geç olur
Çok eski bir anıyı, yine aklıma taktım...
İnsan yıllar sonra anlıyor bunu,
Acılar işlemeye başlayınca içine,
Derinden derine duydukça kahrı,
Uzayan gecelerde,
Ateş basınca her yanını,
Çareler tükenince,
Yok, olunca umutlar,
Bir sızı; ince ince,
En derine inince
Söyleyin Leyla’ya beni unutsun
Söyleyin Leyla'ya Beni Unutsun
Söyleyin Leyla'ya beni unutsun...
Hiç yaşamamış gibi her şeyi,
Güneşi hiç görmemiş gibi,
Seyretmemiş gibi mehtabı, yıldızları,
Bana söz vermemiş gibi.
Dayanamaz bütün bunlara biliyorum,
Yalan, der başka bir şey demez,
Kötü söz söylemez,
O bilmez kini,
Sadece çeke çeke ağlar içini,
Söyleyin Leyla'ya beni unutsun...
Sayfa 68 - ÖtükenKitabı okudu
Bütün bu olanlara, demek kader diyorsun,
Oysaki gördüklerim, korkulu bir düş gibi,
Ne kadar anı varsa bırakıp gidiyorsun,
Ben düşerken toprağa, vurulmuş bir kuş gibi.
Sayfa 94Kitabı okudu