Adem dehşetle baktı onun yüzüne.
Oğul, dedi. Edep her türlü davanın üzerindedir. Ve insan ancak dili kadar edeplidir. Bilmediği kelimeler kadar edepli, bildiği kelimeler kadar da edepsizdir .İnsan olan her hesabı aşar da bir kendi sözcüklerinin ağırlığı altında ezilir. Ne kadar hicapsız sözcükler düşüşmüş diline senin. Bu kelimeleri sana ben öğretmedim. Nereden öğrendin ? Ve oğul, utanmak ki nimetlerin en değerlisidir .Utanman yok mu senin?