Ayrılık, insanın zaman zaman yaşadığı bir şey değil, insanın ta kendisidir. Çünkü insan ayrılıktan yaratıldı. Söylemesi ne kadar zor değil mi? İnsan ayrılıktan yaratıldı. İnsanın hakikati ayrılıktan ibaret; insanın hayatı. Var olmak, ayrılıkla başlayıp ayrılıkla biten bir sancidir.
Istanbul senin gözlerinden akmış gibi kapkara; sen sehir oluyorsun birdenbire, karanlık bir İstanbul, içinde kayboluyorum, bulursam kendimi vuracağım, ama karanlık, bulursam kendimi vuracağım, bir Ahmet Kaya şarkısıı boşaltacağım beynime, kalbimi bir cami avlusuna terk edeceğim, ama
kapkaranlık, pencereden bakıyorum ve gece yarısı bir radyo istasyonundan tașan delilik gibi brrakıyorum kendimi şehre; senin karanlığına.
Senin gözlerini siler gibi dokunuyorum gökyüzüne.
"Beni onlara verme."