Kübra.
@spazio
Obey me ;)
Dove sono i miei sentimenti?
Portava i segni di tutte le guerre che ho corso.!
Grafiker
uzay, 2 November
124 reader point
Joined on February 2021
Neler ummuştuk, diye mırıldandı. Ne hayaller kurmuştuk. Hepsi gitti, hepsi bir düş gibi kaybolup gitti... Hayat tam olarak böyledir işte, senin planlarına asla uymaz, kendi bildiğini okur.
"Rüya gibisin."dedi birden adam. Kadın ilk başta anlayamadı kafasını kaldırdı ve gülümsedi "Nasıl yani ? " diye sordu. "Rüya gibisin işte.Bir rüya kadar güzelsin.Gerçek değilmişsin gibi, dokunmaya çalışsam yok olacaksın gibi." dedi. Kadının hoşuna gitti ama aklına onu ürperten bir düşünce geldi ve birden dudaklarından birden "Rüyalar bir gün biter.Ya biterse bir gün, ya uyanırsan?" sorusu döküldü. Adam yutkundu ve hiç tereddüt etmeden "Bitemezsin asla uyanmam ki." dedi... ~Alıntı
"Ben acı çekiyorum, ama yine de yaşamıyorum. Ben belirsiz bir denklemin bilinmeyeniyim. Her şeyin başını ve sonunu yitirmiş, hatta sonunda kendi adını bile unutmuş bir yaşam hayaletiyim."
Reader Follow Recommendations
Anlayacaksın...
Seni saklayacağım inan
Yazdıklarımda çizdiklerimde
Şarkılarımda sözlerimde.Sen kalacaksın kimse bilmeyecek
Ve kimseler görmeyecek seni
Yaşayacaksın gözlerimde.Sen göreceksin duyacaksın
Parıldayan bir sevi sıcaklığı
Uyuyacak uyanacaksın.Bakacaksın benzemiyor
Gelen günler geçenlere
Dalacaksın.Bir seviyi anlamak
Bir yaşam harcamaktır
Harcayacaksın.Seni yaşayacağım anlatılmaz
Yaşayacağım gözlerimde;Gözlerimde saklayacağım.Bir gün tam anlatmaya...Bakacaksın
Gözlerimi kapayacağım...Anlayacaksın.
Ah insanlar!
Hangi çiçek, diğerini sarı açtı diye ayıplar? Hangi kuş, farklı ötünce diğerlerine yasak konar? Derisinden, dilinden ötürü öldürülüyor insanlar. Ah insanlar! Her şeyi bulup kendini bulamayanlar..
Kübra. tekrar paylaştı.
Uyurken kimseden zarar gelmezdi ama uyanıkken insanların şeytandan bir farkı yoktu.
Sayfa 76 - İnkılap KitabeviKitabı okudu
Bu zamana ait değilmişim gibi hissediyorum çoğu zaman. Hayatın tüm bu çirkinliklerine rağmen hayata dair yaşama sevinçlerini yitirmeyen ,mücadele ruhunu içinde hep taşıyan insanlara o kadar imreniyorum ki..
Öğreneceksiniz. Gecenin bir vakti yalnız başınıza boş tavana baktığınızda iyi insanları kaybetmemeniz gerektiğini öğreneceksiniz.
Theo’ya Mektuplar, Van Gogh...
“Dayanamıyorum artık Theo, yaşamın ağırlığına daha fazla dayanamıyorum. Unutmaya çalışıyorum, daha çok resim yaparak unutmaya çalışıyorum ama olmuyor. Kulağımdaki çığlıklara karşı koyamıyorum. Kendime zarar vermekten çok korkuyorum...”
Zülfü Livaneli.
-Aramızdaki temel fark ne, biliyor musun? Sen insanlara baktığın zaman üniformalar, bayraklar ve din görüyorsün!
+Peki sen ne görüyorsun bakalım?
-İnsan,sadece insan.Seven, acı çeken, acıkan, üşüyen,korkan bir insan.
içime dokundu, ağlayamadım. zoruma gitti, konuşamadım.beni hep bilmediğim yerlerimden kırdınız, uzanamayacağım yerlerimden yaraladınız.ben bütün düşüşleri ezberlemiştim ama siz, ezberlerimi bozdunuz..