AHLAK HAKKINDA BAZI TEMELLİ GÖRÜŞLER
Ahlâk hakkında birtakım görüşler ortaya atılmıştır. Bunların her biri başka bir ahlâk benimsemiştir. Ahlâk sistemlerinin
bir kısmı ahlâkın ilkesini deneyden çıkarıyor. Bunlar amfirist ahlâklardır. Bazıları egoizmi ahlâkın temeli diye aliyor
lar. Bunlarca ahlâklılık zevkini aramaktır. Altruist ahlâklar, iyiyi toplumun faydalanmasında arıyorlar.
Sayfa 170 - Dergah yayınlarıKitabı okudu
-Seçimi onayladım - kız güzel, hoş ve yüzümü güldürüyor.İyi bir eş olacak.
--" Onunla, ilgilendiğin şeyler hakkında konuşabilecek misin?"
Sayfa 287Kitabı okudu
İmgeden Akla: Spinoza'nın Toplum ve Bireysellik Anlayışını Tutkular Üzerinden Yeniden Okumak
Mehmet Şiray
Felsefe geçen ve içinden geçilen bir şeydir! Bir felsefenin hakikatinin, tümüyle etkilerinde yattığını fark etmiştim; aslında, felsefe olsa olsa gerçek nesnelerle arasına mesafe koyarak, yani araştırmaya ve eyleme açtığı özgürlük
Sayfa 212 - 213, 214, 215,Kitabı okudu
Yalnızlık ve/ya özgürlük
Spinoza Problemi
YALNIZLIK VE ÖZGÜRLÜK
Yalnızlık ve Özgürlük… bir halin iki kişilikte oluşturduğu farklı tesirler. Bir taraftan tüm benliğiyle; ruhuyla zihniyle, etiyle tırnağıyla kendisini ait hissetmediği Yahudi cemaatinden tecrit etmek isteyen, yazgısını doğanın zorunlu nedenselliğine teslim eden ve özgürlüğü, mutluluk ve huzuru bu terk edilmiş
gurur da asıl sevgiden çıkar ve şöyle tanımlanabilir: (insanın haklı olduğundan daha fazla kendi kendisi hakkında hüküm verecek surette duygulanması bakımından) kendini sevmek, kendi kendinden memnun olmak.
Sayfa 189 - "seninle gurur duyuyorum" yerine "kendinle gurur duymalısın" dememiz gerekiyor. :)Kitabı okudu
Şu bir gerçek ki, insanoğlu kendisini esenliğe kavuşturan ve Tanrı'ya tapmaya yönelten her şeye iyi demiş, tam tersi etki de bulunanlara da kötü. Varlıkların doğasını hiç anlamayanların, onları sadece hayallerinde canlandıranların varlıklarla ilgili söyleyecekleri hiçbir şey yoktur, çünkü hayal gücünü akılla karıştırırlar, dolayısıyla varlıklar ve onların kendine özgü doğaları hakkında böylesine cahil olduklarından tartışmasız şekilde doğada bir düzen olduğuna inanırlar. Çünkü varlıklar duyularımızla algılayabileceğimiz türde bir düzene sahip olduğunda onları kolaylıkla hayal edebilir, dolayısıyla kolaylıkla da hatırlayabiliriz ve çok iyi bir düzene sahip olduklarını söyleriz; tersi durumda da berbat bir düzene sahip olduklarını ya da karışık olduklarını söyleriz. Sonuncusuyla kıyaslandığında ilki bizi daha mutlu ettiğinden onu daha kolay hayal edebiliriz, çünkü insan düzeni karışıklığa tercih eder, sanki düzen bizim hayal gücümüzün bir ürünü değil de, doğada olan bir şeymiş gibi; sonra da tanrının her şeyi düzenli olarak yarattığını söyler, böylece hiç farkında olmadan aslında Tanrı'ya da insanın hayal gücünü atfetmiş olur, ama bununla Tanrı'nın insanın hayal gücünü göz önünde bulundurup şeyleri insanların daha kolay anlamaları için böyle bir düzeni oturttuğunu kastediyorsa o başka. Belki de hayal gücünü çok çok aşan bir sürü şey keşfettiklerini ve çoğu şeyin zaten zayıf olan hayal güçlerini karıştırdığını görünce paniğe kapılmamak için böyle bir düzen fikri geliştirmişlerdir kim bilir.
Peygamberlik ya da vahiy, bir şey hakkında Tanrı'nın insanlara açıkladığı kesin bilgidir. Peygamberse, Tanrı'nın vahyi hakkında kesin bilgiye ulaşamayacak durumda olanlar, bu yüzden de ancak sıradan inançla ona sarılabilenler için vahyi dile getiren kişidir. Gerçekten de Yahudiler peygambere Nabi, yani hatip ve dile getiren derler. Ama Kutsal Kitap'ta deyim hep Tanrı'yı dile getiren anlamında kullanılır. Bu da Mısırdan Çıkış VII; 1'de Tanrı'nın Musa'ya söylediklerinden çıkar: Bak, seni firavuna karşı Tanrı gibi yaptım. Ağabeyin Harun senin peygamberin olacak. Tanrı böylece sanki şunu söylemektedir: Harun sözlerini firavuna açıklayarak peygamberlik yaptığına göre, sen de bir anlamda Firavunun Tanrısı olacaksın, yani Tanrı'nın yerini alan olacaksın.
Sayfa 53Kitabı okudu
