"Ölümlerinin yaklaştığını sezince, kuğular şarkılarını o günlerde sık sık ve her zamankinden daha ahenkli söylerler. Çünkü onlar hizmet ettikleri Tanrıların yanına gitmekten dolayı sevinç içindeler. Ancak ölümden korkmaları yüzünden, insanlar kuğulara hakarete varıncaya kadar ileri giderler, sözde onların ölümlerine yaslı bir havayla acınırlar. Hiçbir kuşun açken, üşümüşken ya da başka bir acı çekerken ötmediğini hatırlarına getirmezler."
'Sen, hangi duyguya bilinmez aleminin yolunu açarsan o duygu artık eskimez, yıpranmaz, ölmez.
Mülk senindir. Duyguya bir şey bağışlarsın; o duygu, öbür duygulara padişahlık eder.'
-Mevlana