Ne kalbin benimdir ne artık tenin
Gönlünü el aldı gülüşün elin
Vay benim halime ağlar dururum
Kalmadı bir arzum kanar dururum.
Çığlıklarım karışır, kara yellere
Göklere erişir derdim göklere
Kimim kaldı ki ağlasın halime
Bir teselli ver, artık şu yüreğime.
Yaralı gönlüm inan hep peşinde
Suçlu olsan da sen bu aşk işinde
Canımdan içre duyduğum cansın
Umudum kalmadı artık daha gelişinde.
Kanımda sızımsın yürekte sızım
Sabahlarımı aydınlatan seher yıldızım
Senden ayrı ne diye yaşarım bilmem
Sen gül güzelisin, ey gönül yazım.