"Ah, ne güzeldi başkalarını sevindirmek! Hissediyordum, onlar sevinirken insan da mutlu oluyordu. Yeter ki o bağrını açsın! Canlı bir akım yükseklerden derinliğe düşüyor, sonra köpürerek sonsuzlara çıkıyor, insandan insana geçiyordu."
"Evet, ben hep yaşamış, ancak yaşamın tadını çıkarmayı her zaman göze alamamıştım. Ben çoğu zaman elim kolum bağlı, kendimden bile kaçarak yaşamıştım."