Bir arkadaşıma dedim ki, "Kendini yapayalnız hissettiğinde, hiçkimse seni duymuyormuş gibi geldiğinde ne yapıyorsun?" "Oturup geçmesini bekliyorum," dedi.
Bir gün gerçekleşirse üstesinden nasıl geleceğini öngöremediğin, yıllarca düşünsen de bulamadığın, bulamadığın için olmasından deliler gibi korktuğun bir şey olunca bildiğin her şey hem yerinden oynamış hem de yerine yerleşmiş gibi oluyor.
Sen usul, ben yavaş, kime yaraşır bu sessizlik?
Kim biner bu gemiye insandan kıyılar yapılırken
Yetmez mi dalgası vursundu azıcık gözlerimize
Gözlerin gözlerime; siz bak ey!
Bir derin uykudaydım ölümün içinden
Açtım ki gözlerimi
Bir suyun gölgesi gibi
Kendisi adeta bir suyun
Ayakucumda sen oturuyorsun
Şiir getirenlerin çok olsun çocuğum!
Bazen bir yas yeniden doğuruyor insanı. Yasına tutun. Her ayrılık bağımlısı olduğumuz bir alışkanlığı koparıyor bizden. Ayrılıkla yüzleş. Bütün acılar bütünün bir parçası.