Bedenliyken bir başkasının çok ıstırap çekmesine yol açan ruhlara ne olur? Bir ruh, misafir olduğu bedende iken şiddet içeren beşeri dürtülerini terbiye edememişse, ölüm sonrası bundan nasıl sorumlu tutulur? Bu konu iyi ve kötü fiillerimiz için cennet veya cehenneme gönderilme meselesini önümüze getirir çünkü sorumlu tutulma çok öncesinden beri dinsel geleneklerimizin bir bölümünü oluşturmaktadır.
7000 yıldan daha eski bir mitolojik bir ölüm ritüeli olan “ Mahkeme Sahnesi“ Mısır’ın Ölüler Kitabında yer alan tasvir. Kadim mısırlılar ölüm ve mezar ötesindeki dünyayı da çok ilgiliydiler, çünkü kozmik pantheonlarında ölüm, hayatın açıklamasıydı. Resim, canlılar dünyası ile ölüler halimi arasında bir yere varan yeni göçmüş bir adamı gösterir. Törenlerin efendisi tanrı kitabında yer alan tasvir. Kadim mısırlılar ölüm ve mezar ötesindeki dünyayı da çok ilgiliydiler, çünkü kozmik pantheonlarında ölüm, hayatın açıklamasıydı. Resim, canlılar dünyası ile ölüler halimi arasında bir yere varan yeni göçmüş bir adamı gösterir. Törenlerin efendisi tanrı Anubis’tir ve adamın terazinin bir kefesi ne koydu kalbini, karşı kefedeki doğruluk tüyü ile kıyaslayarak tartmaktadır. Mısırlar için kalp-baş değil-bir kişinin ruh vicdanının bedenlenmesini temsil etmekteydi. Bu kritik anda, timsah başlı bir canavar, adamın hayattayken yaptığı yanlışların doğrularını ağır basması durumunda kalbi yutmak üzere ağzıaçık beklemektedir. Tartıdan çıkan sonuç bir ruhun varlığına son verebilecektir.