Bu şekilde hepimiz şuna inanıyoruz:Güçlü olan biziz. Yalnızca basit insanlar, sessiz olanlar, hırslı olmayanlar; sadece onlar bir araya gelmiyor, dünyamızın bahtsızlığı da budur işte. Onlar anonim olarak kalıyor, birbirinden hiçbir şey istemeyenler, orada burada birkaç iyi insanın var olmasının yeterli olduğuna inananlar ciddi ciddi bir arada olmayı bile mutluluk olarak görüyorlar; herhangi bir çıkar düşünmeden. Dünyada ortak çıkarı olan insanlar her yerde bir araya geliyorlar. Sessiz ve huzurlu yaşamak dışında başka bir düşüncesi olmayan o anonim insanları bir araya getirmek istesek dünyanın en büyük gücü olurdu. Devlet çıkarları, sınıf çıkarları, bunların hepsi uzayda birbirine çarpardı. Mütevazı olmayı öğrenmeliyiz; daha küçük ölçeklere, küçük birliklere, gruplara yönelmeliyiz. Büyük halkalar çöktüğünde onlar birbirine tutunacaktır.
Clarissa, Stefan Zweig