Evet, oydu, ona daima sadık kalan, sessizce seven kadın onunla gelmişti, ona gelmişti -kadının mevcudiyetinin somutluğu onu tekrar tekrar kucakladı-
Sayfa 40Kitabı okudu
Ama bugünkü veda olmalıydı, en son, en derin veda, böyle olmasını arzuluyordu.
Sayfa 40Kitabı okudu
"Zaman nerede kaldı?"
"Zaman bizim içimizde. "
Sayfa 38Kitabı okudu
kalp kasında meydana gelen ani bir seğirmeyle onsuz kalmanın düşüncesinin bile onu acıyla, ölüm benzeri bir duyguyla paramparça ettiğini hissetmişti. Onu, Tanrım, onu bırakıp gitmek:Nasıl düşünebilmişti bunu, sanki hâlâ kendi kendine aitmiş gibi, sanki bütün duygularıyla kökünden buraya, onun varlığına kenetli değilmiş gibi nasıl böyle bir karar alabilmişti! Bedenini derinden sarsan, gözle görülür bir biçimde titreten şiddetli bir acı başlamıştı ansızın;alnından itibaren bütün vücudunu saran ve yüreğinin derinlerine kadar inen bir darbe, gece vakti şimşek çakması gibi her şeyi aydınlatan bir yırtılmaydı bu:Bütün sinirlerinin ve ruhunun her zerresinin sevdiği kadına karşı aşkla tutuştuğunu işte bu göz alıcı ışıkta fark etmemek imkansızdı.
Sayfa 15Kitabı okudu
insan kılığına girmiş möblelerin ağırlığı altında yine küçük, sinik ve yenilmiş hissetti;satın alınmış ve kiralanmış, kendi varlığı elinden alınmış biri gibiydi.
Sayfa 7Kitabı okudu
Issız eski parkta karlar içinde,
Arıyor geçmişi iki gölge.
Sayfa 51Kitabı okudu