stjernestøv

stjernestøv
@stillwithu
Sabitlenmiş gönderi
İkimiz de aynı şehirdeyiz ve birbirimize varmamıza yarım saatten daha az bir zaman yeter. Buna rağmen o orada ben buradayım. Neden? Sebep yok… Ben burada ne yapıyorum? Kendimi ve etrafımdakileri sıkmaktan başka ne işim var? Onun da orada pek lüzumlu şeylerle uğraşmadığı muhakkak. … Dünyada şimdi onunla yan yana bulunmamamız kadar mantıksız ve lüzumsuz ne vardır acaba?
Reklam
İnsanlar varoluşlarını unuttuklarında, hayatlarını, “Ben sadece diğer insanların olduğumu varsaydıklarıyım” a indirgiyorlardı. Yaşamakla değil, görünmekle meşguldüler.
Her türlü tada varabilmek, anlamın bütün ayrımcıklarını kavramak için gereken ustalık elde edilince hayat kısalmış, bu kavramlar eskiye göre somutlaşmış, çok daha nesnelleşmiş oluyordu.

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Şafakla her şey bir daha güzellenir gözlerde: varolur.
Gerçekler böylesine saldırgan ve güçlüyken sen toplumun düşünce ve hayatına yön verme sorumluluğunu üstlenmiş bilgin kişi, sen ahlak sahibi Müslüman, kendi köşenden en fazla yapsan yapsan bin yıl önce verilmiş fetvaları tekrarlıyorsun; çarşaf mı manto mu tartışması yapıyorsun, baş örtüsünün bağlanış şeklini anlatıyorsun, zaten cahil müslüman kadını toplumdan temelli soyutlayarak evinde oturmaya ve çocuklarına bakmaya çağırıyorsun; İslam’ın hükümleri diye kadını kocasının malı yapan hükümleri naklediyprsun, gerçeklerle onun arasına aşılmaz duvarlar örmeye çabalıyorsun… Ama, sen bunlarla uğraşırken, senin ve o kadının kaderine yön veriliyor, yeni yeni planlar uygulamaya koyuluyor ve senin yaptıkların da bu planlara hız katmaktan başka işe yaramıyor.
Reklam
Reklam
56 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.