İnsanlar çoğalıyor etrafımda. sen yoksun.
ıssızlığımdan anlıyorum. çok uzakta oluyorum
onlar konuşurken. derken gece başlıyor. çayları
ödüyorlar ve bir parçamı alıyorlar karşılığında.
Ve sen haftanın deniz ertesi günleri
geliyorsun. her aşk; yaşayamadıklarımızın
özetidir, diyorum. gülüyorsun.
Seni daha önce öpmüş olmalıyım. yoksa nasıl
bulurum yüzünde gülen ağzının yerini.
Sokakta ölümsüz bir yanından yaralıyorlar birini.
İki buluşmadır koluma girmiyorsun. ve birkaç
milyon yıldır tutmadın ellerimi...