Bugün bir rüya gördüm ve unutmamak için kaydetmek istiyorum çünkü gerçekten bazı kısımlarının gerçek olduğunu düşünüyorum.
Rüyamda okula geç kalmışım. Böyle heycanla üstüme bir şeyler giyiyiorum ama saçmasapan şeyler, pijamamı çıkartıp pijama giymek gibi.
Sonra yola çıkıyorum ama sokaklar okuluma giden sokaklar gibi değil. Sanat eseri gibi,
Seni sevmeme izin verdiğin için teşekkür ederim...
Merhaba sevgilim :). Bugün çok özel bir gün ve dahası yarın çok çok daha özel bir gün. Nasıl başlayacağımı bilmiyorum. Seninle bize ait günlerin konuşmasını çok çok erken yapmıştık aslında. Sen takvimine not almıştın, bense birkaç kez unutup 17 Mart tarihinde sonsuza kadar aklıma kazımıştım. Senden saklı bir şeyim olmadığı için bunları anlatmamda
Yarın AYT denemesi var of çok stresliyim. Bide hocalar kötü net yapmayın bunları biliyorsunuz falan diyor..
200
200. gün... Hayatımın en kötü 200 günü. Bunun böyle olması çok olağan dışı bir şey değil. Bana eğer bu ayrılıktan önce "ayrılık olursa nasıl olur" diye sorsaydılar, hemen hemen şu anki gibi bir durumu tarif ederdim. Yani beklenti dışı bir şey yok. Bu süreç ne kadar sürerse, bu günler de 201, 202... diye devam eder. Tabii ki de umut
Yorgunuz, bitkiniz, stresliyiz ya da kendi ebeveynlerimizle oyun oynamamışız ve onunla yakın arkadaş gibi olmak bize zor geliyor.
Onunla oynuyoruz, sevgi gösterileri yapıyoruz ama aklımız alışveriş listesi, teslim etmemiz gereken bir dosya ya da ev işlerinde. Bedenimiz onunla ama kalbimiz başka yerde. Oysa onun deposunu ancak kalbimizle doldurabiliriz.
Sayfa 52Kitabı okudu
