Bakele
Benim babaannemdi, ama bütün köyün, annemgilin ve dedemin dediği gibi Bakele derdim ben de ona. Dedeme ise dede.
Dedem, babamın anneme davrandığından daha iyi davranırdı Bakele’ye.
“Sen yorulma, ineği ben sağarım.”
Gider sağardı.
“Su vereyim mi Bakele?”
Verirdi.
Bazı geceler çok soğuk olurdu yayla, “Dur Bakele…” derdi
Yakın Gelecek: Armageddon
Son dakika!
“Mescidi Aksa’ya yine saldırı!
İsrail güçleri cuma namazı çıkışında Mescidi Aksa’ya gerçek mermi kullanarak haince bir saldırı düzenledi.”
Bu haberi duyunca içimdeki öfke beynimi bir anda kemirmeye başladı. Ne yapmalıydım?
Bu zulmü nasıl engelleyebilirdim?
Bir şeyler yapmam lazım. Nereye kadar bu sessizlik. Daha ne kadar kan
Günaydın
``Ağlıyorum eşliğinde mevcudiyetsizliğin.``
bugün kaygılı bir sabah ve tam olarak kafamı böyle-görseldeki gibi-hissediyorum. Zihnim vücudumu ketlemiş ve uyuşturmuş gibi.
Böyle anlarda yanımda biri varsa ifade etmeye, yoksa da yazmaya başlıyorum. Sonra ise derin nefes ve bana iyi geldiği için dua ederek devam ediyorum. Bugünün planına daha güneş
Desem Ki
Desem ki vakitlerden bir Nisan akşamıdır,
Rüzgârların en ferahlatıcısı senden esiyor,
Sende seyrediyorum denizlerin en mavisini,
Ormanların en kuytusunu sende gezmekteyim,
Senden kopardım çiçeklerin en solmazını,
Toprakların en bereketlisini sende sürdüm,
Sende tattım yemişlerin cümlesini.
Desem ki sen benim için,
Hava kadar lazım,
Ekmek kadar
❝Sen iyiliğin mahsulüsün bebeğim
Gelmiş geçmiş tüm nefretleri unut.
Bak küçük kardeşine tanı adı "İnsanlık"
Göğsündeki kalp beşiğinde şefkatle uyut.
Sevgiyle büyüt de ki o benim emeğim
Öğün atlamadan yedir ona bolca umut.
Bu sözlerim tam senin "Kavganlık"
İşte sana kalemden kelamdan barut.
Ha bir de zulüm iri gövdesiyle yaşıyorsa hâlâ kızım
Boyun eğme deme sakın alınyazım
Cellat ipinde kurumasın gülümseyişin
Vicdanları öperek uyandırsın seslenişin
Karanfil ekmeyi ihmal etme namlulara
Çare ol şifa ol gözleri nemlilere
Kulak kesil merhametin senfonisine ve kalk dansa
Kuşları sev lakin bırak uçsunlar gökyüzü onlara vatansa
Çiçekleri kokla ama koparma olur mu canım ?
Çünki seni de koparsalar benden, toprak ana gibi titrer kanım...
Buseler konduruyorum ve gülüyor o senin memleket kokulu çehre
Ve hayalini her kurduğumda dönüyor ümitler yeniden şu şehre...❞
▪︎Doğmamış Kızıma 2 | Hüseyin Arlı