Uzun ama mühim! Okuyalım
Evet, hep vurguladığımız gibi kavramlar asla önemsiz şeyler değil. "Maneviyat" gibi tevhid kavramları üzerinde ciddiyetle durmamız gerekir. Eğer bu konuda özensiz olursak bir süre sonra küfrün kavramları tevhid kavramlarının yerine geçer. Kavramların tasfiyesinin ilk basamağı tevhid kavramlarıyla küfrün kavramlarını eş tutmaktır. Aynen
Sayfa 20Kitabı okuyor
uğruna koskoca savaş kopan helene torbacı çıktı
Böyle dedi, Asphalion su döktü ellerine,
hamarat uşaklarındandı o sarışın Menelaos'un,
onlar da uzattılar ellerini önlerindeki yemeklere.
O sıra Zeus'un kızı Helene bir şeyler tasarladı,
bir ilaç attı içtikleri şaraba,
yası, öfkeyi dindiren bir ilaçtı bu,
tekmil acıları unutturan bir ilaçtı.
Katıldığı sağraktan şarap içen
gözyaşı dökmezdi bütün bir gün,
anası babası ölmüş olsa bile.
Ya kardeşini ya sevgili oğlunu
gözünün önünde tunçla kesseler,
gözleriyle görse nasıl can verdiklerini,
bir damla gözyaşı dökmezdi yine de.
Böyle erdemli, iyi ilaçları vardı Zeus kızının,
Mısırlı Polydamna vermişti onları, Thon'un eşi,
bu ilaçlar Mısır'ın bereketli toprağından fışkırırdı,
birçoğu şifalıydı, birçoğu da zehirli,
Sayfa 60 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları - XIX. BasımKitabı okuyor
"Demek istediğim şu ki, gelecekte gerçekleşeceğine inandığımız şeyler var ve bunlar gerçekleşir de."
Sayfa 72 - Remzi Kitabevi
Dumanla Haberleşme
İhtiyaç, icadın anası değildir! İcat, ihtiyacın anasıdır! Mesele şu, telefonun, televizyonun veya elektriğin ne olduğunu bilmeyen bir insan bunların yokluğunu çeker miydi? Çekmezdi! Çünkü bazı şeyler, kullanıldıktan sonra ihtiyaç hâline gelirler! Şimdi yazının başında bahsettiğim varsayımın tersini düşünmek de mümkündür! Yani icat, ihtiyacın anası
Sayfa 174 - Luna YayınlarıKitabı okuyor
aslında çok küçük şeyler bile kendimi mutlu hissetmeme yetiyordu. ama bütün mesele, bu küçük şeyleri şu kocaman boktan dünyanın içinden bulup çıkarmaktı.
Sayfa 164 - 49Kitabı okuyor
“Yirmi yaşında olmadığımız halde bizler de mutlu olduğumuz anları gözden geçirsek, bütün kâinatın karşısında titrediği şu kelimeye ulaşmaz mıyız? “Hiç!”
